บทที่ 1308 ม้าที่ดี
จียุนวิ่งอย่างบ้าคลั่งไปตลอดทาง แต่เมื่อมาถึงที่รกร้างแห่งหนึ่ง มันกลับยกกีบทั้งสี่ขึ้น ส่งเสียงร้องยาว และไม่ยอมก้าวไปข้างหน้าไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น มันถอยหนีด้วยความกังวลและคำรามราวกับว่าตกใจกลัวอะไรบางอย่าง “รอก่อน รอก่อน…” เย่ห่าวซวนตบที่คอของมันเพื่อให้มันสงบลง เย่ห่าวซวนอดไม่ได้ที่จะรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย …
