Category: มรดกการแพทย์นักบุญ เย่ ห่าวซวน

“คุณสองคนมีรสนิยมดี โมราที่ตัดจากหยกน้ำแข็งอายุพันปีนี้แกะสลักโดยคุณหลี่ ปรมาจารย์ด้านการแกะสลักแมวน้ำที่มีชื่อเสียงในฮ่องกง มันคุ้มค่าที่จะซื้อ” พนักงานเสิร์ฟที่อยู่ใกล้ๆ เดินเข้ามาด้วยรอยยิ้ม “เอาล่ะ แค่นั้นแหละ” เย่ ฮาวซวนพูดขณะที่เขาหยิบการ์ดออกมา “เอาล่ะ กรุณารอสักครู่” พนักงานเสิร์ฟยิ้มอย่างมืออาชีพแล้วหยิบใบเสร็จและปากกาออกมาเพื่อสั่งอาหาร ในขณะนี้ พนักงานเสิร์ฟอีกคนกระซิบบางอย่างกับเธอ “ขอโทษที มีคนสั่งโมราชิ้นนี้ไปแล้ว เมื่อกี้ฉันไม่ได้สังเกต ฉันขอโทษจริงๆ” หลังจากได้ยินสิ่งที่อีกฝ่ายพูด สีหน้าของพนักงานเสิร์ฟก็ดูผิดธรรมชาติเล็กน้อย “ฉันสามารถจ่ายได้มากขึ้น ตราบใดที่อีกฝ่ายยอมแพ้” เย่ ห่าวซวนพูดเบา ๆ “ท่านครับ ผมขอโทษจริงๆ อีกฝ่ายได้จ่ายเงินมัดจำไปแล้ว หากเราทำเช่นนี้…

“ฉันเหนื่อยมาก แต่ก็มีความสุขมาก” หลี่เอี้ยนซินพยักหน้าด้วยความพึงพอใจ แล้วกล่าวต่อว่า “เพราะคุณอยู่กับฉัน” “ตราบใดที่คุณพยักหน้า ฉันจะอยู่กับคุณตลอดไป” เขานอนอยู่ข้างๆ หลี่ หยานซิน และมองดูท้องฟ้าสีครามกับเธอ “เมื่อฉันพูดแบบนี้ ไม่ได้หมายความว่าฉันยอมรับคุณแล้ว” หลี่ หยานซินลืมตาขึ้น เธอมองไปที่เย่ ฮาวซวน และพูดว่า “ฉันแค่ละทิ้งบุคลิกของฉันไปชั่วคราว ฉันแค่อยากให้คุณเป็น กับฉันในช่วงเวลานี้ที่ฮ่องกง” . ฉันไม่เสียใจในใจ แต่เมื่อออกจากฮ่องกงคุณยังคงเป็นคุณและฉันยังคงเป็นฉัน” “ฉันคิดว่าคุณจะยอมรับมันได้” เย่ ฮาวซวนพูดด้วยรอยยิ้มอันขมขื่น “ไม่ ฉันยังยอมรับไม่ได้ที่จะแบ่งปันคุณกับคนอื่น” หลี่…

“ขอบคุณครับพี่หง” ลั่วเหยียนรับนามบัตรไป “ลูกชายสองคนของป้าของคุณแปลกนิดหน่อยจริงๆ” เย่ ห่าวซวนกล่าว “สิ่งที่ฉันมีในใจคือเงินและกำไร ธุรกิจของป้าฉันถูกต้องแล้ว และตอนนี้เธอได้เปิดร้านนี้อีกครั้ง และธุรกิจกำลังเฟื่องฟู แปลกที่พวกเขาไม่อิจฉา” หลัวหยานถอนหายใจ “เธอมีลูกกี่คน?” เย่ ฮาวซวนถามอีกครั้ง “สาม ทั้งสองคนตอนนี้เป็นลูกพี่ลูกน้องของฉัน และมีลูกพี่ลูกน้องที่อายุน้อยกว่าฉันสองสามเดือน” ลั่วเหยียนกล่าวว่า “ป้าของฉันแต่งงานเร็ว และลุงของฉันก็ตายเร็วเช่นกัน เธอทำงานหนักคนเดียว หลังจากเลี้ยงดู คนเหล่านี้ เขาเลี้ยงดูหมาป่าตาขาวสองสามตัว” “จีนมีประเพณีการเลี้ยงลูกเพื่อป้องกันวัยชรา แต่ลูกหลานก็เป็นคนเช่นนี้ พวกเขาจะทำอย่างไรเมื่อพวกเขาแก่ตัว?” เย่ ฮาวซวนส่ายหัวอย่างช่วยไม่ได้ ทันใดนั้นเขาก็จำบางอย่างได้จึงถามว่า…

“ดีเลย” ลั่วเหยียนพยักหน้า จากนั้นเธอก็ยิ้มและพูดว่า: “ตอนที่ฉันช่วยคุณกลับบ้าน ฉันไม่เคยคิดเลยว่าคุณจะมีภูมิหลังที่ยิ่งใหญ่ขนาดนี้” “ฮ่าฮ่า ฉันไม่มีพื้นฐานอะไรทั้งนั้น ฉันอยากจะขอบคุณที่ช่วยชีวิตฉันไว้” เย่ ฮาวซวนยิ้ม “ฉันไม่ได้คาดหวังว่าจะได้ช่วยชีวิตผู้สูงศักดิ์ได้จริงๆ” หลัวหยานพูดด้วยรอยยิ้มเล็กน้อย ไม่กี่คนพูดคุยกัน หลังจากนั้นไม่นาน พนักงานเสิร์ฟก็ดันอาหารที่พวกเขาสั่งเข้ามาอย่างแรกคือหมูตุ๋นชิ้นใหญ่ “คุณหลี่ ป้าของฉันทำอาหารนี้เอง เดิมทีฉันอยากให้เธอจัดการร้านอาหาร แต่เธอบอกว่าเธอไม่เข้าใจ เธออยากจะทำอาหารและเป็นเชฟมากกว่านั่งอยู่ในออฟฟิศและผ่อนคลาย” เขาพูดว่า “ตอนนี้เธอได้ปรับปรุงสูตรลับแล้ว คุณสามารถลองได้” “โอเค ขอบคุณ” หลี่เหยียนซินยิ้มเล็กน้อย และเมื่ออาหารถูกเสิร์ฟจนหมด เธอก็หยิบหมูตุ๋นชิ้นหนึ่งเข้าปาก “ก็ไม่เลว รสชาติดีขึ้นกว่าเดิม”…

ทันใดนั้นคนกลุ่มหนึ่งก็ออกมาปิดประตูห้องประชุม กลุ่มลุงป้าป้าที่มีความรู้สึกยุติธรรมรวมตัวกันเพื่อวิพากษ์วิจารณ์ “เจ้าจะไม่น่าเชื่อถือได้อย่างไร? เมื่อกี้เจ้าพูดว่าอะไรนะ?” “ถูกต้อง หากคุณเต็มใจยอมรับความพ่ายแพ้ คุณต้องหมอบลง” “ไม่ว่าคุณจะอยากต่อสู้หรือไม่ก็เรื่องหนึ่ง แต่ใครจะยอมรับคุณเป็นลูกศิษย์ของพวกเขาก็เป็นอีกเรื่องหนึ่ง” “โค่ตอ โก๋โต๋ทันที…” คนกลุ่มใหญ่ปิดประตูไว้ หลี่เสวี่ยเหวินตกตะลึง หากวันนี้เขาไม่โควทัวว์ เขาอาจจะออกไปไม่ได้ “คุณกำลังทำอะไรอยู่ ฮ่องกงเป็นสังคมแห่งกฎหมาย และคุณไม่ได้รับอนุญาตให้ยุ่งวุ่นวาย ออกไปให้พ้นทางทันที ไม่อย่างนั้นฉันจะแจ้งตำรวจเดี๋ยวนี้” หลี่เสวี่ยเหวินคงไม่โง่พอที่จะคุกเข่าลงจริงๆ ตอนนี้เขาเป็นตัวแทนของโรงพยาบาลกลาง วันนี้เขาล้มเหลว ถ้าเขาคุกเข่าลงจริงๆ ผู้อำนวยการของเขาจะไม่บีบคอเขาจนตายเหรอ? เขาตะโกนขณะหยิบโทรศัพท์มือถือออกมา “แจ้งตำรวจจับน้องสาวเธอ…” จู่ๆ ก็มีใครบางคนรีบเข้ามาทำโทรศัพท์หลุดมือ จากนั้นกลุ่มคนก็เริ่มผลักและผลักเขา…

“ก็ไม่เป็นไรที่จะก้มหัวและขอโทษ แต่มันก็ขึ้นอยู่กับอารมณ์ของฉันถ้าคุณต้องการเป็นอาจารย์ของคุณ เพราะฉันไม่ใช่คนที่จะยอมรับคุณเป็นลูกศิษย์ของคุณ” เย่ ฮ่าวซวนหัวเราะเยาะ ผู้ชายคนนี้ไม่ยอมทนต่อการกระตุ้นจริงๆ ฉันอยากทำความคุ้นเคยกับคนทั่วไปในฮ่องกงโดยเร็วที่สุด ฉันก็เลยไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากก้าวข้ามผู้ชายคนนี้และก้าวไปสู่จุดสูงสุด ฉันยังโทษผู้ชายคนนี้ที่ไม่มองหาความตื่นเต้น เย่ ฮาวซวนหยิบเข็มทองคำออกมาแล้ววางลงบนโต๊ะ เขาเริ่มรักษาหวังเต๋อชาง “หมอเย่ หากคุณต้องการอะไร ก็ถามได้เลย ทีมแพทย์ของฉันกำลังรออยู่ข้างนอกพร้อมอุปกรณ์ทั้งหมด” เหวิน เฉิงซู กล่าว “ขอบคุณคุณเหวิน ฉันเป็นแพทย์แผนจีนและฉันไม่ต้องการสิ่งเหล่านี้” เย่ ฮาวซวนยิ้ม เขาหยิบเข็มทองออกมาและเริ่มฝังเข็มให้กับหวังเต๋อฉาง แม้ว่า Wang Deshang จะเป็นอัมพาตที่ขาทั้งสองข้าง แต่จริงๆ แล้วโรคของเขาไม่ได้อยู่ที่ขา…

นักข่าวเต็มไปด้วยความสงสัย พวกเขาสงสัยว่าทำไมจงหัวคาน ภรรยาของเขา และหวังเต๋อชางจึงปรากฏตัวในการบรรยาย เมื่อเผชิญกับคำถามมากมายจากนักข่าว จงฮวาคานจึงต้องลดมือลง และภาพเหตุการณ์ก็เงียบลงในทันที “วันนี้ฉันมาเข้าร่วมฟังบรรยายการแพทย์แผนจีนของคุณเย่ เพราะปีที่แล้วเขารักษาขาของลูกชายฉันด้วยการแพทย์แผนจีนที่เขาพูด ดังนั้นฉันจึงเชื่อในตัวเขาและยังเชื่อในการแพทย์แผนจีนด้วย” Zhong Huacan ผลัก Wang Dechang ไปข้างหน้า: “อย่างที่ทราบกันดีว่าขาของ Mr. Wang เป็นอัมพาตเนื่องจากอาการตกเลือดในสมองกะทันหันมานานกว่าสามปี ฉันผลักเขาไปที่เกิดเหตุในวันนี้เพียงเพื่อรับการรักษาพยาบาล” วิญญาณทรงรักษาเขา” ทุกคนตกตะลึงอยู่พักหนึ่ง คำพูดของ Zhong Huacan ค่อนข้างสงสัยว่าเป็นการโฆษณาชวนเชื่อของ Ye Haoxuan และยกย่อง…

ท้องของเขาซึ่งรู้สึกเสียวซ่าเล็กน้อย ตอนนี้รู้สึกอบอุ่น หลังจากนั้นไม่กี่นาที เย่ ฮาวซวนก็หยิบเข็มทองคำออกมาแล้วพูดว่า “ตอนนี้คุณรู้สึกอย่างไร” “ฉันรู้สึกดีขึ้นมาก ไม่มีความเจ็บปวดอีกต่อไปแล้วและยังมีอาการร้อนอยู่บ้าง ดร.เย่ คุณรู้จักชี่กงไหม” ช่างภาพถามด้วยภาษาจีนกลางที่ไม่ได้มาตรฐาน “ใช่ เมื่อทำการฝังเข็ม ควรใช้ชี่กงเพื่อควบคุมเข็มด้วย Qi นี่เป็นวิธีที่ดีที่สุด” เย่ ฮาวซวนกล่าวด้วยรอยยิ้มเล็กน้อย “แล้วฉันควรสั่งยาเพิ่มไหม? ฉันจะก่ออาชญากรรมอีกไหมในอนาคต” ช่างภาพถาม “ฉันจะไม่ทำแบบนั้นอีกในอนาคต” เย่ ฮาวซวนกล่าวอย่างหนักแน่น “แต่คุณต้องรักษานิสัยการใช้ชีวิตที่ดี” “โอเค ฉันเข้าใจ ฉันจะรักษานิสัยการใช้ชีวิตของฉันไว้อย่างแน่นอน ขอบคุณ ดร.เย่”…

“ลูกสาวของตระกูลหลี่เป็นยังไงบ้าง” เฉิน รัวซีถาม “ก่อนหน้านี้ฉันถูกโจมตีโดย Eternal Water และความแข็งแกร่งของฉันก็ลดลงเหลือ 60% ฉันประสบความสูญเสียบางอย่างเมื่อต่อสู้กับลัทธิเต๋า Luo ดังนั้นฉันจึงขยับ Shura อีกครั้ง และรู้สึกทึ่งกับออร่าสังหารบนร่างกายของเขา” พูดว่า. “แล้วไงล่ะ” เฉิน รัวซีถามด้วยความกลัว “ตอนที่ฉันกำลังจะทำผิดพลาดครั้งใหญ่ เธอก็ปรากฏตัวขึ้น เธอไม่ลังเลเลยที่จะทำลายหัวใจอันงดงามของเธอและปลุกสติของฉัน ตอนนี้ความสามารถทั้งหมดของเธอได้หายไปแล้ว และเธอก็กลายเป็นคนธรรมดา” เย่ ฮาวซวนกล่าว “น่าเสียดายจริงๆ” เฉิน รัวซีถอนหายใจเล็กน้อยแล้วพูดว่า “ปฏิบัติต่อเธอให้ดี นี่เป็นครั้งสุดท้ายที่ฉันจะทำกับเธอ…

เนื่องจากเขาไม่ได้พูดมาหลายวัน เสียงของเขาจึงดูแหบแห้งเล็กน้อยและไม่เป็นธรรมชาติ “แน่นอน คนที่ปล่อยให้วิญญาณชั่วร้ายของเขาเข้าไปในร่างกายของเขานั้นตายไปหมดแล้ว และวิญญาณชั่วร้ายในร่างกายของเขาก็หายไปเช่นกัน ดังนั้นฉันจึงรักษาเขาโดยไม่ต้องใช้ความพยายามใด ๆ เลย” “ตื่นได้แล้ว….ตื่นได้แล้ว” เหลียงจิงเหนียนเพิกเฉยต่อเขา เขายังคงพูดประโยคนี้ซ้ำ และสีหน้าของเขาก็กลับมามีสีหน้าไร้ชีวิตชีวาอีกครั้ง สำหรับคนที่สิ้นหวังไม่ว่าคุณจะพยายามแค่ไหนก็ไม่สามารถดึงความปรารถนาที่จะเอาชีวิตรอดในใจกลับมาได้ “คุณคิดออกแล้วหรือยัง?” เย่ ฮาวซวนกล่าว “ไม่มีอะไรชัดเจนหรือไม่ชัดเจน คุณเป็นผู้ชนะและคุณเป็นผู้ชนะ คุณสามารถยืนต่อหน้าฉันและแสดงออกมาได้” เหลียงจิงเหนียนพูดอย่างใจเย็น “เหลียงจิงเหนียน นี่ไม่ใช่การต่อสู้เพื่อแย่งชิงดินแดนโดยพวกอันธพาลของคุณ” เย่ ห่าวซวนพูดด้วยความโกรธ: “นี่เป็นเรื่องร้ายแรงมาก คุณไม่รู้ว่าคุณกำลังทำอะไรอยู่? การบอกว่าคุณก่อให้เกิดเหตุการณ์ก่อการร้ายนั้นเป็นการพูดที่น้อยเกินไป นี่ พฤติกรรมของคุณก็แค่ต่อต้านมนุษยชาติ” “ฉันสามารถทำให้ตัวเองอายุน้อยกว่าได้เพราะฉันมีสถานะ…