บทที่ 1521 สถานที่ซ่อนตัว

“มี 3 สถานที่ที่ทานิกาวะ มาซาชิหมายตาไว้ เพราะไม่ว่าเขาจะมอบวัตถุทดลองให้มุรามาสะ ซาสึเกะไปไกลแค่ไหน สุดท้ายแล้วพวกมันก็จะลงเอยที่บริเวณทะเลแห่งนี้ เกาะทั้งสามมีรูปร่างเป็นสามเหลี่ยม สองในนั้นเป็นที่อยู่อาศัยของชาวประมง และอีกเกาะหนึ่งเป็นที่ที่ภูเขาไฟระเบิดเมื่อหลายพันปีก่อน …

บทที่ 1521 สถานที่ซ่อนตัว Read More

บทที่ 1520 เก็บเป็นความลับ

“คุณยืนกรานที่จะพูดแบบนี้ ถ้าใครไม่เชื่อ ก็ปล่อยให้พวกเขาดำดิ่งลงไปในแม่น้ำใต้ดินแล้วดูด้วยตัวเอง” เย่ห่าวซวนกล่าว “ทำไมคุณถึงพูดความจริงไม่ได้ เย่จุน…คุณกำลังปกปิดอะไรจากฉันอยู่เหรอ” อาซาดะ มาโกะ ถาม “ฉันไม่ได้ปิดบังอะไรคุณโดยเจตนา …

บทที่ 1520 เก็บเป็นความลับ Read More

บทที่ 1519 ไม่มีทางผิดพลาดได้

“มันขึ้นอยู่กับคุณ ไม่ต้องสงสัยเลย” ซิงเทียนกล่าว “ฉันไม่รู้จริงๆว่ามันคืออะไร?” เย่ห่าวซวนพูดไม่ออก หงหมังหลิ่วกู่กวาง ซีล ชื่อนี้ฟังดูมีอำนาจมาก เขามีสิ่งนี้แล้วเขาจะไม่รู้ได้อย่างไร? แต่แล้วความคิดก็ผุดขึ้นในใจของเขา …

บทที่ 1519 ไม่มีทางผิดพลาดได้ Read More

บทที่ 1518 เทพผู้ตกต่ำ

แต่เมื่อเขาหันไปมองสถานการณ์ใกล้ๆ เขาก็รู้ว่าทะเลสาบเลือดนี้น่าจะก่อตัวขึ้นมาเป็นเวลานานแล้ว ตามปกติแล้วเลือดนั้นควรจะแห้งไปนานแล้ว แต่ทำไมตอนนี้มันถึงดูเหนียวเล็กน้อย และไม่แห้งไปเลย? “นี่เลือดเหรอ?” มาโค อาซาดะรู้สึกไม่น่าเชื่อนิดหน่อย “ใช่แล้ว มันคือเลือด” …

บทที่ 1518 เทพผู้ตกต่ำ Read More

บทที่ 1517 ทะเลสาบเลือด

“คุณเป็นอะไรไป?” เมื่อเห็นเหงื่อเย็นบนหน้าผากของเย่ห่าวซวน อาซาดา มาโกก็รู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย นางรู้สึกถึงความกลัวในหัวใจของเย่ห่าวซวน เธอรู้ชัดเจนว่าเย่ห่าวซวนเป็นคนแบบไหน ด้วยร่างกายของวิญญาณฟีนิกซ์ ทำให้เย่ห่าวซวนกลายเป็นตัวตนที่ทุกคนในโลกสามารถมองเป็นพึ่งพาได้ อย่างไรก็ตาม ตอนนี้เขาเริ่มรู้สึกกลัวยอดเขาที่โดดเดี่ยว …

บทที่ 1517 ทะเลสาบเลือด Read More

บทที่ 1516 ยากที่จะก้าวไปข้างหน้า

“ฉันควรทำอย่างไร?” อะซาดะ มาโกะ จับปืนไว้แน่น เธอรู้สึกปวดหัวเล็กน้อย ในโลกที่ไม่รู้จักนี้ เธอรู้สึกเหมือนว่าเธอไม่สามารถก้าวไปข้างหน้าได้ “ไปกันเถอะ พวกมันจะไม่สู้กับเราเพียงลำพัง พวกมันจะเข้ามาหาเราแบบรีบเร่งเสมอ …

บทที่ 1516 ยากที่จะก้าวไปข้างหน้า Read More

บทที่ 1515 ป่าไผ่

ตามที่เย่ห่าวซวนพูด เนื้อของสิ่งนี้ไม่อร่อยเลย มีรสเปรี้ยวฝาดและกลืนยาก รสชาติแย่มากเหมือนเคี้ยวฝ้ายเลย แต่ก็ยังดีกว่าอดอาหารตาย ตอนนี้เย่ห่าวซวนมีความสามารถมาก และเขาจะไม่อดตายแม้ว่าเขาจะไม่ได้กินอะไรเป็นเวลาครึ่งเดือนก็ตาม เขาเพียงชิมอย่างรวดเร็วแล้ววางอาหารที่อยู่ในมือลง เขาไม่สามารถกินมันได้ มาโค …

บทที่ 1515 ป่าไผ่ Read More

บทที่ 1514 หนอนศพ

ตัวที่ใหญ่ที่สุดมีขนาดเท่ากำปั้น ส่วนตัวที่เล็กที่สุดมีขนาดใหญ่เท่าลูกวอลนัท พวกเขาอยู่ข้างๆ กันเหมือนคลื่นที่กำลังซัดเข้ามา “นั่นคือหนอนศพ…” อาซาดะ มาโกะ ยกมือขวาขึ้นมาและยิงหลายนัด ร่างกายของสิ่งเหล่านี้ไม่มีกำลังแข็งแกร่งมากนัก กระสุนเพียงนัดเดียวก็สามารถทำลายพวกมันให้เป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยได้ …

บทที่ 1514 หนอนศพ Read More

บทที่ 1513 โลกอีกใบ

แต่เมื่อคิดถึงแสงฟลูออเรสเซนต์ที่เขาพบในน้ำ ความเชื่อของเย่ห่าวซวนก็สั่นคลอนลงทันที บางที…ที่นี้อาจจะเป็นสามพันโลกก็ได้ “ฉัน… ฉันไม่ค่อยเข้าใจว่าสามพันโลกหมายถึงอะไร” อาซาดะ มาโกะ ขมวดคิ้วเล็กน้อย เธอไม่เข้าใจว่าเย่ห่าวซวนหมายถึงอะไร ชาวญี่ปุ่นเชื่อในศาสนาชินโตซึ่งเป็นความเชื่อแบบเกือบตาบอด …

บทที่ 1513 โลกอีกใบ Read More

บทที่ 1512 เจได

บี๊บ บี๊บ เสียงสัญญาณเตือนดังขึ้นหลายครั้ง และเงาสีแดงเพลิงก็ปรากฏขึ้นตรงกลางหน้าจอ และตำแหน่งของเงาสีแดงเพลิงนี้คือตำแหน่งที่เย่ห่าวซวนและอาซาดา มาโกะ ยืนอยู่พอดี “ระวัง.” หัวใจของเย่ห่าวซวนสั่นเทิ้ม เขาคว้าอาซาดา …

บทที่ 1512 เจได Read More
error: Content is protected !!