นิยายแอ็คชั่น อ่านนิยาย นิยายจีน นิยายแปล นิยายออนไลน์
หลังจากฉันแต่งงานได้สามปี ทุกคนคิดว่าพวกเขาสามารถขี่หัวฉันได้ และฉันเพียงแค่รอให้เธอจับมือของฉันก็สามารถมอบโลกทั้งใบให้เธอได้
เมื่อเห็นฮันซานเฉียนเดินออกไป ฉินซวงก็ทรุดลงกับพื้นอย่างอ่อนแรงและร้องไห้ออกมา นี่เป็นครั้งแรกที่เธอเปิดใจและตกหลุมรักใครสักคน แต่เธอไม่คาดคิดว่าตอนจบจะออกมาแบบนี้ ในเวลานี้ ฮั่นซานเฉียนกำลังยืนอยู่ที่ประตู เขาอยากจะเดินออกจากบ้านแต่กลับพบว่าใต้เท้าของเขาไม่มีพื้นที่เหลือเลย มีเพียงก้อนเมฆสีขาวลอยฟุ้งเท่านั้น ที่สำคัญที่สุดคือไม่มีลมในเวลานี้ แต่เมฆขาวกำลังลอยมาใต้เท้าของฉันอย่างเห็นได้ชัด… …
“พวกเขาอยู่ไหนกัน?” อ้าวจวินตกตะลึงเมื่อไม่เห็นอะไรเบื้องหน้า เขารีบวิ่งไปข้างหน้าอย่างกระวนกระวาย แต่นอกจากคราบเลือดของหานซานเฉียนที่เปื้อนอยู่บนพื้นแล้ว เขาจะเจออะไรอีกล่ะ? รูม่านตาของเงาสีดำหดตัวลงอย่างรวดเร็ว และฉากตรงหน้าเธอนั้นน่าตกใจอย่างเห็นได้ชัดสำหรับเธอ หากครั้งสุดท้ายที่ชายชราขยับหนีจากหน้าเขาไปอย่างกะทันหัน มีความเป็นไปได้เพียงเล็กน้อยที่เขาจะเสียสมาธิ ครั้งนี้ก็เป็นไปไม่ได้อย่างแน่นอน …
“หนุ่มน้อย เจ้ายังเด็กนัก ทำไมถึงมีความปรารถนาที่จะฆ่าคนอย่างแรงกล้าเช่นนี้ ดังคำกล่าวที่ว่า การบำเพ็ญชีวิตและการพักผ่อนเป็นหนทางเดียวที่จะยืดอายุของเจ้าได้” ในบางจุดในห้อง ในมุมหนึ่ง มีชายชราสวมชุดผ้าธรรมดาถือไม้กวาดกวาดพื้นช้าๆ พร้อมกับหัวเราะเบาๆ เมื่อได้ยินเสียงนี้ …
แค่พูดประโยคเดียว ใบหน้าของฉินซวงก็แดงก่ำขึ้น เดิมทีหานซานเฉียนต้องการอะไรบางอย่าง แต่ในสายตาของฉินซวง มันกลับเหมือนกับการล้อเล่น สำหรับคุณ? ที่นี่? ในกรณีนี้ล่ะ? แม้ว่าจะเป็นเรื่องบ้า แต่ …
“อะไรนะ? มันเกิดขึ้นได้ยังไง?!” ฮันซานเฉียนตกตะลึง เนื่องจากพวกเขาอยู่ใกล้กันมาก ฮันซานเฉียนจึงมองเห็นใบหน้าของผู้หญิงคนนั้นที่แสดงความตื่นตระหนกได้ ใบหน้าซีดเซียวไร้เลือดราวกับผี ขณะนั้นมันกำลังจ้องมองหานซานเฉียนด้วยดวงตาสีแดงก่ำราวกับเลือด เต็มไปด้วยความเยาะเย้ย “แค่คุณคนเดียวเหรอ?” เธอยิ้มเย็นชา …
แปรง! ! ทันใดนั้น ดาบสีแดงเลือดก็โจมตีฮันซานเฉียน! “ปัง!” เสียงดังสนั่น ฮั่นซานเฉียนและเอาจวินถูกพลังประหลาดขนาดใหญ่ผลักกระเด็นกลับไป เอ่าจวินถูกกระแทกกระเด็นไปหลายเมตร แม้ฮั่นซานเฉียนจะอาการดีขึ้น แต่ก็ก้าวไปได้เพียงสองก้าว …
เมื่อชื่อของฮั่นซานเฉียนหายไป เครื่องรางพิษสวรรค์ชีวิตและความตายทั้งหมดก็หายไปจากจุดเดิมทันที และลวดลายสีสองแบบ สีแดงและสีเขียว ก็ปรากฏขึ้นบนแขนซ้ายและขวาของฮั่นซานเฉียนทันที เมื่อเห็นเช่นนี้ สีหน้าของเจียงหู่ไป๋เสี่ยวเซิงก็ซีดเผือด เขาไม่เข้าใจจริงๆ ว่าทำไมหานซานเฉียนถึงไปที่ภูเขาเสือ ทั้งๆ …
“ข้าขอเตือนเจ้าว่าหนังสือพิษสวรรค์แห่งชีวิตและความตายเป็นผลงานลับเฉพาะของข้า เมื่อเจ้าเซ็นชื่อลงไปแล้ว มันจะรวมเป็นหนึ่งเดียวกับร่างกายของเจ้า หากเจ้าปฏิบัติตามคำแนะนำของเราในระหว่างการแข่งขันศิลปะการต่อสู้ ร่างกายของเจ้าจะย่อยหนังสือเล่มนี้โดยธรรมชาติ แน่นอนว่าหากเจ้าลังเล หนังสือเล่มนี้จะลงโทษเจ้า” “คุณไม่จำเป็นต้องรีบปฏิเสธ หรือรีบตกลง คุณสามารถใช้เวลาคิดพิจารณาได้” …
เอ่าหยงพยักหน้า ยืนขึ้น และกล่าวกับหานซานเฉียนว่า “เชิญนั่งครับ ท่าน นี่คือเอ่าเทียน ผู้นำตระกูลแห่งทะเลนิรันดร์ของเรา” หลังจากกล่าวจบ เขาก็โค้งคำนับเล็กน้อยและถอยกลับไป “เขาใช้เวลาห้านาทีในการล้มปู่เหลียวฮัว …
หลังจากได้ยินคำเหล่านี้ ซูหยิงเซียและเจียงหูไป่เซียวเซิงก็ตกตะลึงและตกตะลึง พวกเขาไม่เคยคิดว่าฮันซานเฉียนจะกล้าขอให้กัปตันกองทหารที่อยู่บนยอดเขาบลูเมาน์เทนเอาน้ำลายที่เขาถ่มลงบนพื้นตรงหน้าเขาออกไป เอาออกหมายความว่ายังไง? เช็ดออกให้สะอาดไม่ได้เหรอ? ไม่ต้องพูดถึงว่าเขาไม่เคยทำแบบนี้กับฮันซานเฉียน แม้แต่ในตระกูลลู่ นอกจากหัวหน้าตระกูลที่สามารถทำให้เขาอับอายเช่นนี้ แล้วเมื่อไหร่กันที่เขา ลู่หย่งเฉิง …
by