บทที่ 1818 อย่าถามว่าฮีโร่มาจากไหน
“ท่านอาจารย์ สำนักและนิกายทั้งหมดในโลกแปดทิศได้รับการแจ้งแล้ว” ใต้พระราชวังมีคนรับใช้กล่าวด้วยความเคารพ เหนือพระราชวังมีม่านหยกปิดลง ทำให้มองเห็นใบหน้าของผู้ที่อยู่ในวังได้ไม่ชัดนัก มีเพียงเขานั่งอยู่บนเตียงหยกหลังม่านพลางพยักหน้าเล็กน้อย “เสวียนเอ๋อและคนอื่นๆ เตรียมตัวเป็นอย่างไรบ้าง” “ท่านหนุ่มเซวียนกำลังเร่งฝึกฝนนายพลทั้งยี่สิบแปดแห่งภูเขาสีน้ำเงิน” คนรับใช้กระซิบ “บอกเสวียนเอ๋อร์ว่าในการประลองยุทธ์ เหล่าคนแปลกหน้าจากทั่วทุกมุมโลกจะออกมารุมล้อมผานกู่ขวานอย่างเต็มกำลัง อย่าประมาทเด็ดขาด เรามีแต่ความสำเร็จและความล้มเหลว การประลองยุทธ์ครั้งนี้เป็นทั้งโอกาสและความเสี่ยงสำหรับเรา เมื่อเราได้ผานกู่ขวานมาแล้ว โลกทั้งแปดทิศนี้จะเป็นของเราตลอดไป ยอดเขาบลูเมาน์เทน ปกคลุมท้องฟ้าด้วยมือข้างเดียว แต่หากตกอยู่ในมือของผู้อื่น มันจะเป็นปัญหาสำหรับเรา” เขากล่าวอย่างใจเย็น “ใช่” คนรับใช้พยักหน้า “แล้วเรื่องที่ฉันจัดการให้นายเป็นยังไงบ้างล่ะ? ฉันได้ยินมาว่าเด็กคนนั้นมาจากโลกซวนหยวนของเรา” “รายงานแก่ผู้อาวุโสสูงสุด ฮั่นซานเฉียนได้ขึ้นจากโลกฟ้าครามไปยังโลกซวนหยวน และจากนั้นจากโลกซวนหยวนไปยังโลกแปดทิศทาง” “สบายดี…