บทที่ 1956 สุสานวีรบุรุษ

หลังจากเวลาผ่านไปนานพอสมควร ในที่สุดเหลียงเกิงก็ลุกขึ้นยืน เขาหยิบขวดเหล้าและไก่ฟ้าย่างขึ้นมาวางไว้เบื้องหน้าดวงวิญญาณของเหล่าวีรบุรุษผู้ล่วงลับ เขาลุกขึ้นยืนและกล่าวด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำว่า “พี่น้อง เราจะอยู่ด้วยกันตลอดไป…” เดือนที่ผ่านมา เหลียงเกิงน้ำหนักลดลงไปมาก แต่แววตาของเขากลับมุ่งมั่นมากขึ้น เว่ยเว่ยพูดถูก …

บทที่ 1956 สุสานวีรบุรุษ Read More

บทที่ 1955 ชีวิต

“อ้อ เข้าใจแล้ว” เหลียงเกิงเก็บลูกศรเข้าฝักแล้วมองไปที่เว่ยเว่ยพร้อมพูดว่า “เธอเป็นเด็กดี” ภายใต้สายตาของเขา เวยเว่ยหน้าแดงอีกครั้ง เธอรีบหันกลับมาแล้วพูดว่า “ไปกันเถอะ กลับกันเถอะ ฉันไม่เคยขุดผักป่าได้มากขนาดนี้ในเช้าวันเดียวเลย …

บทที่ 1955 ชีวิต Read More

บทที่ 1954 ถ้าคุณเหนื่อยก็อยู่ต่อ

“ฉันเหนื่อยมาก” เหลียงเกิงพยักหน้า “ถ้าเหนื่อยก็พักอยู่ที่นี่” วิวิพูดขึ้นทันที “ที่นี่ไม่มีสงครามหรือความวุ่นวาย เพื่อนบ้านก็อยู่กันอย่างสงบสุข เธอควรพัก…” “ข้า…” เหลียงเกิงตกตะลึงไปครู่หนึ่งเมื่อเห็นความจริงใจในแววตาของเธอ เขาไม่รู้จะตอบเธออย่างไร …

บทที่ 1954 ถ้าคุณเหนื่อยก็อยู่ต่อ Read More

บทที่ 1953 การเผชิญหน้า

ทันใดนั้น ควันสีขาวพวยพุ่งออกมาจากเตา ฝาเตาก็ลอยขึ้นเล็กน้อย เวยเวยรีบเดินไปหยิบฝาเตาขึ้นมา แล้วหยิบช้อนไม้ขึ้นมาคนหม้อ อาหารในหม้อส่งกลิ่นหอมน่ารับประทาน แม้เขาจะไม่รู้ว่ามันคืออะไรก็ตาม เหลียงเกิงไม่ได้กินอะไรมานานแล้ว กลิ่นอาหารทำให้ท้องของเขาร้องโครกครากโดยไม่ได้ตั้งใจ “กินอะไรสักหน่อยสิ” …

บทที่ 1953 การเผชิญหน้า Read More

บทที่ 1952 ชาติที่แล้ว

สภาพแวดล้อมในยุคนั้นดีเยี่ยมเป็นพิเศษ แม้จะผ่านสงครามมาหลายปี แต่บางแห่งยังคงมีภูเขาเขียวขจีและน้ำใสสะอาด เป็นภูมิทัศน์ที่งดงามอย่างแท้จริง ภูเขาเขียว น้ำใส และน้ำตก ที่นี่ตั้งอยู่บนภูเขาขนาดใหญ่ใกล้ทางใต้ แม้จะมีความวุ่นวายอยู่ตลอดเวลา แต่สภาพแวดล้อมที่นี่ก็ยังคงดีอยู่มาก …

บทที่ 1952 ชาติที่แล้ว Read More

บทที่ 1951 ความรู้สึกมันรุนแรงมาก

ยิ่งไปกว่านั้น ความรู้สึกนี้ก็ยิ่งรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ เขารู้สึกเหมือนกำลังจะบ้า เขาอารมณ์เสียมาก แต่ก็อธิบายไม่ได้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับเขา โดยสรุป เขารู้สึกแน่นหน้าอก แต่เขาไม่สามารถอธิบายได้ว่าทำไม หลี่หยานซินแนะนำให้เขาลองใช้วิธีการทำสมาธิแบบพุทธ แต่หลังจากพยายามหลายครั้งไม่ประสบผลสำเร็จ …

บทที่ 1951 ความรู้สึกมันรุนแรงมาก Read More

บทที่ 1950 แฟลชในกระทะ

แม้ว่าความรู้สึกนั้นจะคลุมเครือและผ่านไปอย่างรวดเร็ว แต่ความรู้สึกคุ้นเคยนั้นก็เหมือนกับแบรนด์ที่ประทับลึกอยู่ในตัวคุณ ทำให้คุณไม่อาจลืมเลือนและไม่อาจหลีกหนีได้ตลอดชีวิต จู่ๆ เธอก็นึกถึงเรื่องราวบางอย่างเกี่ยวกับเย่ห่าวซวนขึ้นมาได้ แม้เรื่องเหล่านี้จะเลือนลาง แต่เธอก็เชื่อว่ามันเป็นเรื่องจริง เธอเชื่อว่าเย่ห่าวซวนคงรู้สึกแบบเดียวกัน ความรู้สึกจากชาติที่แล้วทำให้เธอตระหนักได้อย่างลึกลับว่าชาติที่แล้วเธอเคยมีความสัมพันธ์ที่ยังไม่สิ้นสุดกับผู้ชายคนนี้ “เฮ้ …

บทที่ 1950 แฟลชในกระทะ Read More

บทที่ 1949 สิ่งที่เรียกว่าความเท่าเทียมกัน

ในความเป็นจริงแล้ว มีความมืดมิดบางอย่างที่เราไม่รู้จักอยู่ในทุกมุมโลก และสิ่งที่เราเห็นอยู่ตรงหน้าเป็นตัวอย่างที่ดี “คุณผู้หญิงที่น่ารักและสวยคนนี้ คุณลืมไปแล้วจริงๆ เหรอว่าเกิดอะไรขึ้นเมื่อคืนนี้?” หลังจากหัวเราะ ใบหน้าของมาร์ตินก็เริ่มมืดลง เมื่อเห็นสีหน้าของมาร์ตินหมองลง เจ้าหน้าที่คนอื่นๆ …

บทที่ 1949 สิ่งที่เรียกว่าความเท่าเทียมกัน Read More

บทที่ 1948 ใครเป็นคู่สามีภรรยาแก่ๆ ของคุณ?

“ใครบอกว่าเราเป็นคู่สามีภรรยาแก่ๆ กันล่ะ” หลี่เหยียนซินเหลือบมองเย่ห่าวซวนด้วยความไม่พอใจ ก่อนจะโบกมือแล้วพูดว่า “ก็ได้ ก็ได้ เดี๋ยวฉันจะเล่าให้ฟัง มันเป็นเรื่องของเธอกับผู้หญิงคนนั้น” “โอ้ เราเพิ่งเจอกันจริงๆ” …

บทที่ 1948 ใครเป็นคู่สามีภรรยาแก่ๆ ของคุณ? Read More

บทที่ 1947 คุณเป็นเด็กดี

“เธอเป็นเด็กดี” เย่ห่าวซวนมองหยางเฉียน ผู้ซึ่งถูกพวกไอ้สารเลวนั่นทำร้ายอย่างหนัก ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยรอยฟกช้ำ เย่ห่าวซวนเอื้อมมือไปลูบผมที่ยุ่งเหยิงของเธอ ก่อนจะยิ้มเล็กน้อยแล้วถามว่า “เจ็บไหม?” “เจ็บนะ” หยางเฉียนพยักหน้า “ขอโทษที …

บทที่ 1947 คุณเป็นเด็กดี Read More