Author: Admin

คำพูดของ Zhong Tianli โดนใจผู้คนมากมาย ไม่ว่าพวกเขาจะเป็นมนุษย์หรือผี ทุกคนต่างก็มีผู้ปกครองอยู่ในใจ ไม่สำคัญหรอกถ้าพวกเขาจะคุกเข่าลง แต่ Zhong Mingguo …

“เอาล่ะ ให้ฉันลองดู” ดวงตาของแอนนี่เป็นประกาย และเธอก็ยื่นมือเล็กๆ ออกมา เย่ ฮาวซวนแตะข้อมือของเธอเบา ๆ หลังจากนั้นครู่หนึ่ง เขาก็ขมวดคิ้วเล็กน้อย …

แม้ว่าฉันจะไม่เข้าใจว่าเขากำลังพูดถึงอะไร แต่จากสายตาเหยียดหยามของเขา แต่ก็ไม่ยากที่จะเห็นว่าชาวต่างชาติไม่ไว้ใจคนอย่างเขาซึ่งมีทักษะทางการแพทย์ระดับดารา “บอกเขาว่าฉันเป็นแพทย์แผนจีนและฉันไม่จำเป็นต้องเห็นสิ่งเหล่านี้ ฉันแค่ต้องการพบคนไข้เท่านั้น” เย่ ฮาวซวนพูดอย่างใจเย็น ผู้แปลไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากพยายามแปลเป็นภาษาเนลสันให้ดีที่สุด แต่ชาวต่างชาติคนนี้ดูตื่นเต้นเล็กน้อยและเขากำลังแสดงท่าทางเกี่ยวกับบางสิ่งบางอย่าง เนื่องจากเขากำลังพูดภาษาถิ่น …

“คุณพูดแล้ว” นาย Huang พยักหน้า “ฉันอยู่ในเมืองหลวงมาสองเดือนแล้ว ในช่วงสองเดือนที่ผ่านมาฉันได้สะสมการติดต่อมากมายได้รับชื่อเสียงของ Xuanhuju รวม Meiyan และ …

“ฉันมีเวลาตลอดเวลา ตอนนี้ฉันเป็นที่ปรึกษาทางการแพทย์ของโรงพยาบาลเขตทหารปักกิ่ง เว้นแต่จะมีปัญหาร้ายแรง ไม่อย่างนั้นฉันก็ไม่จำเป็น ฉันสามารถมาที่นี่เพื่อเรียนได้ตลอดเวลา” วิลสันพยักหน้า “เอาล่ะ หยวนหยวน…” เย่ ฮาวซวนหันกลับมาและตะโกน …

หลังจากที่ Hua Liuyun จากไป Zhao Ning ก็หรี่ตาเล็ก ๆ ของเขาและมองไปยังทิศทางที่ Liu …

หลังจากกลับมาจากสำนักปรับปรุงอาวุธแล้ว ฉันใช้เวลาสองวันในการพักฟื้น วันที่สามเป็นวันที่ต้องรายงานตัวที่ลานด้านในของสำนัก Canlan “เจ้าสารเลว เมื่อคุณมีภรรยา อย่าบอกลาพ่อของคุณ เมื่อคุณไปถึงลานภายใน อย่าลืมอาจารย์ของคุณ!” หม่าฮัวหลางยืนอยู่ที่ประตูของ …

“อาจารย์จางมักจะใช้เวลาอยู่ข้างนอก แล้วทำไมวันนี้เขาถึงมีเวลาว่างพอที่จะกลับมาที่สาขาปรับปรุงอาวุธได้?” “ใครจะรู้ แต่ดูสิ ชายหนุ่มที่อยู่ข้างๆ เขานั้นพิเศษมาก และรูปร่างหน้าตาของเขาดูไม่เหมือนอะไรจากสระน้ำ ฉันสงสัยว่าเขาเป็นลูกศิษย์ใหม่ของเขาหรือเปล่า” “คุณคิดมากไป คุณลืมไปแล้วเหรอ? …

หลังจากออกจากตระกูล Lin แล้ว Li Hanxue ไม่ได้กลับไปที่วิทยาลัย Canlan โดยตรง แต่เขาหันหลังกลับและเดินไปที่เมือง Cangyun …

Ye Wuque เงยหน้าขึ้นมองหยดน้ำที่เปล่งประกายนี้ ราวกับว่าเขาสามารถมองเห็นโลกแห่งภาพลวงตาที่เขาเพิ่งประสบมา ราวกับว่าป้อมปราการชายแดนอันงดงามยังคงอยู่ตรงหน้าเรา และพระภิกษุหลายล้านคนจากดินแดนสวรรค์ทางตอนเหนือยังคงยืนอยู่บนนั้น ใบหน้าที่ยิ้มแย้มของโม่หงเหลียนและนาหลานเหยียนยังคงอยู่ที่นั่น เช่นเดียวกับปรมาจารย์ของ เสียงอันสง่างามและฮันหมิง ดูเหมือนทุกอย่างจะวิวัฒนาการมาจากหยดน้ำนี้ …