บทที่ 1418 โปรดไปข้างๆ
ณ ทางเข้าซากปรักหักพังเทียนหยู่ ในความว่างเปล่าเบื้องหน้าใบหน้ามนุษย์ขนาดมหึมาที่ทอดยาวระหว่างสวรรค์และปฐพี พลังมิติอันทรงพลังมหาศาลพลุ่งพล่านขึ้นอย่างกะทันหัน ทางเดินมิติเปล่งประกายแสง ร่างสูงเพรียวก้าวออกมา ไม่ใช่ใครอื่นนอกจากเย่หวู่เชอ หลังจากโผล่ออกมาจากซากปรักหักพังเทียนหยู่ เย่หวู่เชอจ้องมองใบหน้ามนุษย์ขนาดมหึมาที่ปรากฏอยู่เบื้องหน้าอีกครั้ง ความรู้สึกลึกล้ำก่อตัวขึ้นภายในจิตใจ เขาจึงเตรียมตัวออกเดินทาง สำหรับที่ที่เขาจะไปนั้น เย่หวู่เชอได้ตัดสินใจไว้แล้ว เขาต้องการกลับไปยังจักรวรรดิซิงเหยียน หรือจะพูดให้ถูกต้องก็คือ ดินแดนฟ้าเหนือ นับ ตั้งแต่เขาและเฟิงไฉ่เฉินออกจากดินแดนฟ้าเหนือ เขาก็ไม่เคยกลับไปอีกเลย เพราะที่นั่นคือที่ที่เขาเติบโตขึ้นมา เป็นส่วนหนึ่งของชีวิตที่เขาไม่อาจพรากจากไปได้ แต่ในชั่วพริบตาต่อมา ดวงตาของเย่หวู่เชอหรี่ลง ร่างกายของเขาพลันสั่นไหว สายตาของเขาจ้องมองไปยังจุดหนึ่งในความว่างเปล่าที่อยู่ห่างออกไปหลายพันฟุตเบื้องหน้า เสียงแผ่วเบาดังขึ้นช้าๆ! “ดูเหมือนข้าจะมีอิทธิพลมากทีเดียว ที่มีคนมารอข้าที่นี่โดยเฉพาะ ข้าคือปรมาจารย์ที่แท้จริง…” ขณะที่เย่หวู่เชอพูด…