บทที่ 992 การต่อสู้กับแคนเหมิง
ดวงตาที่สดใสของเย่หวู่เชอกวาดไปทั่วความว่างเปล่า และเมื่อมองตรงไปข้างหน้า เขาก็เห็นร่างที่พร่ามัวเปล่งแสงพร่ามัวอย่างเลือนลาง เขากำลังเดินอยู่ในความว่างเปล่า ราวกับว่าสีสันทั้งหมดของโลกมารวมตัวกันที่เขา กลืนกินแสงทั้งหมด เปล่งรัศมีอันลวงตาและลึกลับอย่างยิ่ง! ตราบใดที่เขามองจากระยะไกล เขาก็อดไม่ได้ที่จะหลงใหลไปกับมัน ออร่านี้ทำให้ …