by หลังจากอยู่นาน ในที่สุดอนิสันก็กรีดร้องราวกับลูกสะใภ้ตัวน้อยที่ถูกทำผิด
เขารู้สึกว่าถ้าเขาพูดสองสามคำกับเย่ ฮ่าวซวน มันจะเป็นการดูถูกสติปัญญาของเขาเอง
“ในความเห็นของคุณ เราควรปฏิบัติต่อมันอย่างไร” เย่ ฮาวซวน ถามอย่างใจเย็น
“มะเร็งเม็ดเลือดขาวชนิดเฉียบพลันคือการเปลี่ยนแปลงที่ร้ายกาจของเซลล์ต้นกำเนิดเม็ดเลือดและเซลล์ต้นกำเนิดตั้งแต่หนึ่งเซลล์ขึ้นไป โดยสูญเสียความสามารถในการเพิ่มจำนวน การสร้างความแตกต่าง และการสุกเต็มที่ตามปกติ ยังคงเพิ่มจำนวนต่อไปอย่างควบคุมไม่ได้ ค่อย ๆ เข้ามาแทนที่ไขกระดูก และแทรกซึมเข้าไปในเนื้อเยื่อและอวัยวะที่เป็นระบบผ่านทางเลือด หลักการรักษาทั่วไป คือ การกำจัดจำนวนเซลล์มะเร็งเม็ดเลือดขาวและควบคุมการแพร่กระจายของเซลล์มะเร็งเม็ดเลือดขาวจำนวนมาก บรรเทาอาการทางคลินิกต่างๆ ที่เกิดจากการแทรกซึมของเซลล์มะเร็งเม็ดเลือดขาว ใช้แผนการรักษาในเด็กทั้งหมดสำหรับการบำบัดด้วยการชักนำการบรรเทาอาการ เพิ่มความไวของเคมีบำบัด และป้องกันความรุนแรง การปราบปรามไขกระดูกที่เกิดจากยาเคมีบำบัด…”
อนิสันพูดพล่ามดังๆ และผู้แปลก็มีปัญหาในการฟัง โชคดีที่เขาความจำดีขึ้น เขาจึงแปลคำต้นฉบับของเขา
“ฉันไม่เข้าใจว่าคุณกำลังพูดถึงอะไร ฉันแค่อยากถามคุณว่าจะใช้เวลานานแค่ไหนจึงจะหายขาด และคุณมั่นใจแค่ไหน” เย่ ฮาวซวนพูดเบา ๆ
“นี่… แน่นอน 40% หลังจากการปลูกถ่ายจะมีระยะเวลาพักฟื้นหลายปี นี่คือสิ่งสำคัญที่สุด” เออร์นีลังเลและพูด
“ฉันแน่ใจ 80% จะใช้เวลาเพียงหนึ่งสัปดาห์ และไม่จำเป็นต้องปลูกถ่ายเซลล์ไร้สาระหรือปลูกถ่ายไขกระดูก” เย่ ฮาวซวนพูดอย่างเย็นชา
“คุณกำลังพูดไร้สาระ คุณเป็นคนโกหก คนโกหกใหญ่…”
“ฉันจะเดิมพันกับคุณยังไงล่ะ” เย่ ฮาวซวนพูดเบา ๆ
“เดิมพันอะไร” อนิสันตะโกน
“ฉันใช้ยาสิทธิบัตรจีนเพียงบางชนิดเท่านั้น และในเวลาเพียงคืนเดียว ฉันสามารถทำให้อาการของเจ้าหญิงตัวน้อยดีขึ้นได้มาก คุณเชื่อหรือไม่?” เย่ ฮาวซวน กล่าวอย่างแผ่วเบา
“คุณพูดไร้สาระ ฉันไม่เชื่อ”
“เอาล่ะ มาเล่นการพนันกันเถอะ ฉันคิดว่าอาการของเจ้าหญิงน้อยคือเธอไม่ได้กินข้าวมาสักพักแล้ว” เย่ ฮาวซวนหันไปหาแองเจล่าแล้วถาม
“ใช่ เธอไม่ได้กินอะไรมากนักตั้งแต่เธอป่วย เธออาเจียนทุกอย่างที่กินและดื่ม ตอนนี้เธอต้องอาศัยการเติมเลือดทั้งหมด” แองเจล่าพยักหน้า
“ตอนนี้เวลา 2:18 น. ฉันจะสั่งยาให้เจ้าหญิงตัวน้อยและขอให้เธอทาน จากนั้นเธอก็สามารถรับประทานอาหารได้ตามปกติตอน 18.00 น.” เย่ ฮาวซวนพูดอย่างใจเย็น
“เป็นไปไม่ได้ สภาพของเจ้าหญิงน้อยแทบจะกินอะไรไม่ได้เลย ตอนนี้เธอมีอาการกรดไหลย้อน…” อนิสันพูดโดยไม่คิด
“จะเป็นอย่างไรถ้าฉันกินมันได้” เย่ ฮาวซวนพูดด้วยรอยยิ้มจาง ๆ
“ถ้าคุณสามารถกินมันได้ แม้ว่าฉันจะแพ้ ฉันยอมรับว่าทักษะทางการแพทย์ของฉันไม่ดีเท่าของคุณ คุณจะต้องรับผิดชอบต่อความเจ็บป่วยของเจ้าหญิงน้อยอย่างสมบูรณ์ ฉันจะไม่เข้าไปยุ่ง” อนิสันกล่าว
“เอาล่ะ หากฉันทำไม่ได้ ฉันจะออกไปทันทีและจะไม่เข้าไปยุ่ง” เย่ ฮาวซวนยิ้มเบา ๆ
“ใช่ คุณแน่ใจจริงๆ ว่าคุณทำได้” แองเจล่าพูดอย่างกังวลเล็กน้อย
แม้ว่าตอนนี้เธอจะเชื่อในทักษะทางการแพทย์ของ Ye Haoxuan แต่นี่ก็เป็นมะเร็งเม็ดเลือดขาว และน้องสาวของเธอไม่ได้กินอาหารมาระยะหนึ่งแล้วเนื่องจากการทรมานของโรค เย่ Haoxuan สามารถรักษาเธอได้จริงหรือ?
“ฉันไม่เคยทำอะไรที่ฉันไม่แน่ใจ” เย่ ฮาวซวนพูด แล้วหยิบเข็มทองออกมาฆ่าเชื้อ แล้วเดินไปที่ข้างเตียง
“คุณ… ฝังเข็มเหรอ?” ดวงตาของแองเจล่าเป็นประกาย
“ใช่ นี่คือการฝังเข็ม แต่คุณอาจเห็นสิ่งผิดปกติบางอย่างในอีกระยะหนึ่ง แต่ฉันหวังว่าคุณจะเก็บมันไว้เป็นความลับ” เย่ ฮาวซวนกล่าว
“อย่ากังวล คุณและฉันอยู่ฝ่ายเดียวกัน และฉันจะเก็บเป็นความลับ”
แองเจล่าพยักหน้า ดวงตาสีฟ้าของเธอแสดงความรู้สึกอ่อนโยนราวกับน้ำ เพราะเธอรู้ว่าเธอและเย่ ฮ่าวซวนไม่ใช่คนธรรมดา และคนอย่างพวกเขามีความลับบางอย่างที่คนธรรมดาไม่สามารถรู้ได้
เย่ Haoxuan พยักหน้า หันกลับมา กลั้นหายใจ และแทงเข็มทองคำในมือของเขาอย่างรวดเร็ว การเคลื่อนไหวของเขารวดเร็วมากจนก่อนที่แองเจล่าจะมองเห็นได้ชัดเจน เข็มทองคำหลายสิบเข็มก็ถูกสอดเข้าไปในร่างกายของแอนนี่แล้ว
เย่ Haoxuan ใช้พลังงานของเขาและเห็นว่าหางเข็มของเข็มหลายสิบเล่มสั่นไหว ราวกับว่ามีคนดึงเข็มทองคำเหล่านี้ออกมาด้วยมือของพวกเขา
ครึ่งชั่วโมงผ่านไปในชั่วพริบตา และชั้นหมอกน้ำก็ปล่อยออกมาจากร่างกายของแอนนี่ และสิ่งเหล่านี้ก็ก่อตัวเป็นลวดลายแปลก ๆ ลอยอยู่เหนือนั้น จนกระทั่งเย่ Haoxuan ถอดเข็มทองคำออก รูปแบบแปลก ๆ เหล่านี้ก็หายไป
จากนั้น เย่ ฮาวซวนก็ทำการฝังเข็มอีกครั้ง หลังจากเวลานี้ เขาก็ขยับมือเข้าหากัน และรูปแบบลึกลับที่มองไม่เห็นด้วยตาเปล่าก็ก่อตัวขึ้นในอากาศ
เย่ Haoxuan ขยับมือของเขาเข้าหากัน วาดลวดลายในอากาศอย่างต่อเนื่อง และรูปแบบลึกลับสีทองรูปแบบแล้วรูปแบบเล่าก็ก่อตัวขึ้นในอากาศ
“รูปแบบเหล่านี้หมายความว่าอย่างไร” แองเจล่าถามทันที
“คุณเห็นมันไหม?” หัวใจของเย่ ฮาวซวนสั่นไหว
“ใช่ นี่คือพรสวรรค์ของฉัน ฉันกับน้องสาวไม่ใช่คนธรรมดา” แองเจล่าพูดอย่างใจเย็น “มันเหมือนกับว่าเราสามารถสื่อสารได้โดยไม่ต้องใช้ล่าม”
“นี่คือของขวัญจากพระเจ้าสำหรับน้องสาวของพวกคุณ” เย่ ฮาวซวนพูดพร้อมกับยิ้มเล็กน้อย
“ไม่ นี่เป็นของขวัญจากพระเจ้าที่มอบให้เรา” แองเจล่าแก้ไข
“โอ้ ฉันคิดว่าคุณชาว Ruidian เชื่อในพระเจ้าอุปซอลา” เย่ Haoxuan พูดด้วยความประหลาดใจ
“นั่นคือก่อนศตวรรษที่ 11 ปัจจุบันมีเสรีภาพทางศาสนาในรุยเดียน ฉันและน้องสาวเชื่อในพระเจ้า” แองเจล่าอธิบาย
“นั่นสินะ” จู่ๆ เย่ ฮาวซวนก็ตระหนักได้ และเขาก็ยิ้มทันทีและพูดว่า “รูปแบบเมื่อกี้นี้แสดงถึงหยินหยางและองค์ประกอบทั้งห้าของจีน ฉันไม่สามารถอธิบายให้คุณฟังได้สักพัก สิ่งที่ฉันใช้คือ หมอผีโบราณ”
“หมอผีเหรอ คุณหมายถึงการใช้เวทมนตร์เพื่อรักษาโรคเหรอ” แองเจล่ากล่าว
“มันไม่ใช่คาถา มันมีชื่อ จูโหย่ว” เย่ ห่าวซวนอธิบาย
“จู้โหยว…” หลังจากพูดคำเหล่านี้ซ้ำแล้ว แองเจล่าก็ถามว่า: “การรักษาของคุณจบลงแล้วหรือยัง?”
“ขั้นตอนแรกผ่านไปแล้ว แต่ฉันต้องสั่งยาสมุนไพรให้น้องสาวคุณ แถมมีสิ่งขับถ่ายออกจากร่างกายมากมาย คุณสามารถหาคนมาช่วยทำความสะอาดได้ ฉันจะช่วยเธอต้มยาตอนนี้” ” ถนนเย่ ห่าวซวน
“โอเค ขอบใจนะ” แองเจล่าพูดและหาคนมาเตรียมการ
เย่ ฮาวซวนเขียนใบสั่งยา จากนั้นขอให้ใครสักคนหยิบยามา เขาก็ทอดมันเอง เพราะยาที่เขาสั่งในครั้งนี้มีความพิเศษ และความร้อนต้องไม่สูงหรือต่ำเกินไป มิฉะนั้นจะสูงสุด ยาจะไม่ออกฤทธิ์
เมื่อซุปสมุนไพรเคี่ยวถึง 50% เย่ ฮาวซวนก็หยิบโสมป่าชิ้นเล็ก ๆ ออกมาใส่ลงในยา เนื่องจากร่างกายของแอนนี่อ่อนแอเกินไป เขาจึงเพิ่มโสมป่าชิ้นหนึ่งเพื่อเติมเต็มพลังชี่และเสริมสร้างร่างกาย
หลังจากที่ปรุงยาแล้ว เย่ ฮ่าวซวนก็มาที่วอร์ดของแอนนี่พร้อมกับยาที่ปรุงแล้ว
“นี่คืออะไร?” เมื่อมองดูซุปสมุนไพรที่ข้นและกลิ่นฉุนของสมุนไพร แอนน์ก็ขมวดคิ้วโดยไม่สมัครใจ
“นี่คือยาจีน ฉันใช้มันเพื่อช่วยคุณควบคุมร่างกายของคุณ” เย่ ฮาวซวนพูดด้วยรอยยิ้ม
“กินแล้วอาการป่วยของฉันจะหายไหม?” แอนนี่ถามอย่างสงสัย
“เป็นเช่นนั้นจริงๆ ในระดับหนึ่ง แต่คงต้องใช้เวลาสักระยะ” เย่ ฮาวซวนกล่าวด้วยรอยยิ้มจางๆ
“โอเค ฉันจะกิน” แอนนี่พยักหน้า
“มันอาจจะขมนิดหน่อย มีคำพูดโบราณในจีนที่ว่ายาที่ดีก็มีรสขม ดังนั้นแค่อดทนไว้แล้วทุกอย่างจะดีขึ้น” เย่ ฮาวซวนกล่าว
“ฉันรู้” แอนนี่พยักหน้า หยิบซุปในมือของเย่ ฮาวซวน และจิบเล็กน้อย
ความขมขื่นของยาจีนเพียงจิบเดียวก็ทำให้เธอขมวดคิ้วและตะโกนว่า “มันรสชาติแย่มาก นี่เป็นสิ่งที่แย่ที่สุดที่ฉันเคยกินมา คุณช่วยฉันเปลี่ยนมาใช้ยาตะวันตกได้ไหม”
“ไม่” เย่ ห่าวซวน แพทย์แผนจีนจะไม่ทำอย่างนั้น” เย่ ฮาวซวน อธิบายให้เธอฟังอย่างอดทน
เขารู้สึกสงสารเด็กหญิงตัวน้อยที่ป่วยหนักคนนี้ ในวัยปัจจุบันของเธอ เธอควรจะใช้ชีวิตอย่างมีความสุขและไร้กังวล แทนที่จะนอนอยู่ในโรงพยาบาลเพื่อรับเคมีบำบัดซึ่งคนธรรมดาทั่วไปทนไม่ได้
แม้ว่าจะมีผู้คนมากมายในโลกนี้ที่ต้องทนต่อความเจ็บปวดจากปีศาจเมื่ออายุเท่าเธอ และเย่ ฮาวซวนก็ทำอะไรไม่ถูกเพราะพลังส่วนตัวของเขามีจำกัดอยู่เสมอ ซึ่งเสริมสร้างความมุ่งมั่นของเขาในการพัฒนายาจีนโบราณ
ด้วยกำลังใจและการโน้มน้าวใจของ Ye Haoxuan ในที่สุดแอนนี่ก็พยักหน้า หลังจากที่ยาเย็นลงเล็กน้อย เธอก็บีบจมูกและดื่มยาในชามเดียว
“โอเค แอนนี่เก่งมาก” เย่ ฮาวซวนยกนิ้วให้เธอ
หลังจากกินยา แอนนี่รู้สึกดีขึ้นมาก เนื่องจากร่างกายของเธอ เธอจึงรู้สึกอยากอาเจียนตลอดเวลาแม้ว่าเธอจะไม่ได้กินข้าวก็ตาม
แต่หลังจากดื่มยาชามนี้ ความรู้สึกของเธอก็ค่อยๆ หายไป จิตวิญญาณของเธอก็ดีขึ้นเล็กน้อย จากนั้นเธอก็กระพริบตาสีฟ้าโตแล้วพูดว่า “ฉันอยากกินอะไรตอนนี้เลย ฉันกินได้แล้ว?”
“แน่นอน แต่… ยังไม่ถึงเวลา มันต้องใช้เวลาหนึ่งชั่วโมง เพราะยาที่คุณกินยังไม่สลายไปจนหมด ถ้าคุณกินตอนนี้ คุณจะยังอาเจียนอยู่” เย่ ห่าวซวนกล่าว
“แต่ฉันรู้สึกหิวมากและฉันก็อยากกินจริงๆ” แอนนี่พูดอย่างเสียใจ
“บางครั้งความรู้สึกก็สามารถหลอกลวงได้ รอก่อน เชื่อฉันสิ” เย่ ฮาวซวนพูดด้วยรอยยิ้ม
“ แอนนี่ คุณต้องฟังเย่ เขาจะไม่โกหกคุณ” แองเจล่าก็ก้าวไปข้างหน้าเช่นกัน
“โอเค ฉันเชื่อฟัง” แอนพยักหน้าอย่างว่าง่ายแล้วประสานนิ้วแล้วพูดว่า “ฉันดูเหมือนไม่ได้กินมานานแล้ว ฉันอยากกินปลาอร่อยๆ ปลาแซลมอนผสมมัสตาร์ด และอาหารโจรสลัด… “
“ไม่ แอนนี่ คุณไม่สามารถกินสิ่งเหล่านี้ได้ พวกมันไม่ช่วยให้คุณฟื้นตัวได้” เย่ ฮาวซวนส่ายหัว
“เอ่อ… ของโปรดฉันกินนี่ ทำไมฉันกินไม่ได้ล่ะ” แอนนี่พูดอย่างผิดหวัง
“ไม่ใช่ว่าคุณกินไม่ได้ แต่คุณต้องรอจนกว่าคุณจะหายดีก่อนจึงจะกินได้ นิสัยการกินของรุยเดียนของคุณคือคุณชอบอาหารดิบและเย็น ปลาและเนื้อสัตว์ปรุงสุกครึ่งหนึ่ง ใน มุมมองของแพทย์จีนของเรา นี่มันไม่ถูกสุขลักษณะและไม่ดีต่อสุขภาพด้วย” เย่ ฮาวซวน อธิบาย