by 
หลี่ฮั่นเสวี่ยยิ้มพลางกล่าวว่า “ก่อนดื่มชา คุณหญิงก็เลี้ยวขวาสามครั้ง แล้วก็เลี้ยวซ้ายทันที พิธีชงชามีมากมายนับไม่ถ้วน กฎกติกาก็ซับซ้อน แต่ข้าไม่เคยเห็นอะไรที่แปลกเท่าคุณหญิงเลย ข้าจึงเดาว่าคุณหญิงคงกำลังเตือนข้าถึงอะไรบางอย่าง จริงๆ แล้วข้าไม่ได้ดื่มชา แต่อมไว้ในปากต่างหาก”
จากนั้นหลี่ฮั่นเซว่ก็เปิดปากและพ่นชาเขียวเข้มออกมาอย่างรวดเร็ว
เสว่จีพูดอย่างมีความสุข “ข้านึกว่าเจ้าดื่มชาพิษไปแล้ว แต่กลับกลายเป็นว่าเจ้าสังเกตเห็นมันแล้ว ช่างเป็นพรอันประเสริฐ!”
แผนชั่วร้ายของ Sikong Biluo ถูกเปิดเผย และใบหน้าของเธอก็ดูเศร้าหมองราวกับน้ำ “Xue Nu ไอ้สารเลว แกยังสมรู้ร่วมคิดกับคนนอกเพื่อทำลายแผนของสามีแกอีก!”
เสว่จียังคงหวาดกลัวซื่อคงปี้ลั่วอย่างมาก เธอถอยหลังไปสองก้าวโดยไม่รู้ตัว ดวงตาเต็มไปด้วยความกลัว
หลี่ฮั่นเสว่ถามด้วยความประหลาดใจ “เสว่จี เจ้ากับซื่อคงปี้ลั่วไม่ใช่คู่กันหรือ? ทำไมเขาถึงพยายามจัดการกับข้า ในขณะที่เจ้าพยายามทุกวิถีทางเพื่อช่วยข้า?”
เสว่จีจ้องมองซือคงปี้ลั่วด้วยความกลัวปนความเกลียดชังอย่างลึกซึ้ง “เราไม่ใช่สามีภรรยากันสักหน่อย ข้าเป็นเพียงนักโทษที่ถูกซือคงปี้ลั่วขังไว้ในแดนหิมะ ปีศาจตนนี้ขังข้าไว้ในแดนหิมะมานานกว่าแปดสิบปีแล้ว และยังคงไม่ยอมปล่อยข้าไป”
“เพราะอย่างนั้นคุณถึงอยากช่วยฉัน” หลี่ฮั่นเสว่กล่าว
ซื่อคง ปี้ลั่วจ้องมองเสว่จีด้วยสายตาเย็นชา “เสว่จี กลับมาเถอะ! กลับไปหาสามีของเจ้า แล้วสามีของเจ้าจะให้อภัยเจ้าได้สักครั้ง กลับมาเร็วๆ นะ!”
เซว่จีสั่นไปทั้งตัว ส่ายหัวและถอยกลับไป “ไม่ ฉันต้องการหนีออกจากเมืองหิมะ ฉันไม่อยากอยู่ในสถานที่บ้าๆ นี้อีกต่อไป!”
ซื่อคงปี้ลั่วแนะนำอย่างอ่อนโยนว่า “เสว่จี๋ นี่คือประเทศของเจ้า และทุกคนในประเทศนี้คือลูกของเจ้า เจ้าจะทนทอดทิ้งพวกเขาและใช้ชีวิตอย่างไร้กังวลได้หรือ? เจ้าคือแม่ผู้ยิ่งใหญ่ผู้สร้างพวกเขา หากแม่ยอมทอดทิ้งลูกๆ ของตน ลูกๆ เหล่านี้จะมีชีวิตอยู่อย่างไรในอนาคต? เสว่จี๋ ข้ารู้ว่าเจ้าใจอ่อน และเจ้าจะไม่ทอดทิ้งผู้คนนับล้านในแดนหิมะ ใช่ไหม? กลับไปหาสามีของเจ้า ข้าสัญญาว่าตราบใดที่ข้าสามารถกำจัดวิญญาณที่แท้จริงของหญิงสาวหิมะออกจากร่างของเจ้าได้ ข้าจะปลดปล่อยเจ้าให้เป็นอิสระ”
แม้ว่าเสียงของ Sikong Biluo จะอ่อนโยน แต่ก็มีความรู้สึกเย็นชาที่ทำให้คนรู้สึกไม่สบายใจไปทั่ว
ดวงตาของเสว่จีแดงก่ำ น้ำตาเอ่อคลอ ราวกับตกอยู่ในห้วงความคิด อยากจะปล่อยวางแต่ก็ไม่อยากปล่อย
หลี่ฮั่นซิ่วถามว่า “เซวจี สีคง ปิลัวหมายความว่าอย่างไร?”
เสว่จีปิดหน้าของเธอและร้องไห้ “คนทั้งหมดในดินแดนหิมะแห่งนี้ จริงๆ แล้วคือลูกของฉัน”
“อะไรนะ?” หลี่ฮั่นเสว่ตกใจ “เจ้าเป็นคนเดียวที่ให้กำเนิดผู้หญิงทั้งเมืองหิมะงั้นเหรอ?”
เสว่จีเงยหน้าขึ้นกล่าว “นายน้อย ท่านอาจไม่ทราบว่าตระกูลสาวหิมะของเราเป็นตระกูลที่หายากยิ่งนัก เด็กสาวหิมะเกิดมาพร้อมพรสวรรค์ที่ตระกูลอื่นไม่มี พรสวรรค์นี้ทำให้เราตกเป็นเป้าหมายของนักรบผู้ทรงพลัง และกลายเป็นเครื่องมือการผลิตของพวกเขา…”
ในตอนนี้ เด็กหญิงหิมะกำลังร้องไห้สะอึกสะอื้นอย่างหนักจนไม่อาจพูดต่อได้ ความโศกเศร้าและชะตากรรมอันสิ้นหวังดูเหมือนจะบีบคอเธอไว้ จนเธอพูดไม่ออก
ซื่อคง ปีลั่วเยาะเย้ย “หลี่ฮั่นเสว่ บอกเจ้าได้เลย วันนี้เจ้าไม่มีทางรอดอยู่แล้ว และข้าในฐานะนายน้อยผู้เมตตา จะปล่อยให้เจ้าตายอย่างสงบ”
ซือคง ปี่ลั่ว กล่าวต่อว่า “เหล่าสโนว์เมเดนส์มีพรสวรรค์อันทรงพลัง นั่นคือการให้กำเนิดบุตรผ่านการตัดเนื้อ! หากใช้วิธีแปลกประหลาดบางอย่างของทวีปเนบิวลา นี่ก็อาจเรียกได้ว่าเป็นการสืบพันธุ์แบบไม่อาศัยเพศ สิ่งมีชีวิตทุกชนิดถือกำเนิดขึ้นจากการรวมกันของหยินและหยาง แต่สโนว์เมเดนส์นั้นแตกต่างออกไป พวกเธอสามารถตัดเนื้อออกจากร่างกายแล้วให้พลังชีวิตอันทรงพลังแก่พวกเธอได้ สิ่งมีชีวิตที่ถูกสร้างขึ้นจากเนื้อเหล่านี้ก็เหมือนกับคนทั่วไป เพียงแต่พวกเธอไม่มีความสามารถในการสืบพันธุ์ เมื่อสโนว์เมเดนส์เข้าสู่ดินแดนศักดิ์สิทธิ์ พวกเธอจะปลุกพลังนี้ขึ้นมา อย่างที่เห็น ผู้คนในดินแดนสโนว์เมเดนส์ทั้งหมดเป็นผู้หญิง เพราะพวกเธอทั้งหมดถือกำเนิดจากเนื้อที่ถูกตัดมาจากเจ้าหญิงหิมะ”
หลี่ฮั่นเสว่เข้าใจอย่างฉับพลัน “นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมคนในแคว้นหิมะถึงเป็นผู้หญิงกันหมด พวกเธอล้วนมีรูปลักษณ์สง่างามสง่างาม คิ้วก็คล้ายกัน แต่ทำไมเจ้าถึงขังเสว่จี๋ไว้ในแคว้นหิมะ?”
ซื่อคง ปีลั่วยิ้มและกล่าวว่า “แน่นอน มันเพื่อจิตวิญญาณที่แท้จริงของหญิงสาวหิมะภายในร่างกายของเธอ ข้าจับหญิงสาวคนนี้มาร้อยกว่าปีแล้ว ในตอนนั้น ข้าค้นหาตำราโบราณทั้งหมดและได้เรียนรู้ว่าการที่จะบ่มเพาะจิตวิญญาณที่แท้จริงของหญิงสาวหิมะภายในร่างกายของเธอ จำเป็นต้องตัดเนื้อหนังออกแล้วให้กำเนิดบุตร จากนั้นจึงเลี้ยงดูบุตรเหล่านี้ให้เติบโตเป็นผู้ใหญ่ เมื่อถึงวัยผู้ใหญ่ จะต้องถูกฆ่าและเปลี่ยนเลือดให้กลายเป็นแก่นแท้ ซึ่งหญิงสาวหิมะสามารถดื่มกินได้ ด้วยวิธีนี้ จิตวิญญาณที่แท้จริงของหญิงสาวหิมะจะค่อยๆ บ่มเพาะภายในร่างกายของเธอ”
“เจ้าก่อตั้งเมืองหิมะนี้ขึ้นมาเพื่อควบคุมเสว่จีอย่างเข้มงวด บังคับให้นางต้องกรีดเนื้อตัวเองและคลอดบุตรอยู่เรื่อย ๆ จึงทำให้กระบวนการบ่มเพาะวิญญาณที่แท้จริงของสาวหิมะเร็วขึ้นงั้นหรือ?” หลี่ฮั่นเสว่เหลือบมองเสว่จีที่อยู่ด้านหลังเขา รู้สึกเศร้าและอึดอัดเล็กน้อย
ซื่อคง ปี้ลั่วยิ้มและกล่าวว่า “ดวงวิญญาณแท้จริงของนางหิมะเป็นวัตถุดิบชั้นเยี่ยมสำหรับการหลอมอาวุธศักดิ์สิทธิ์ มีเซียนลอร์ดและแม้แต่มังกรลอร์ดกี่คนกันที่ใฝ่ฝันอยากได้ดวงวิญญาณแท้จริงของนางหิมะแต่ก็ยังไม่ได้รับ ตอนนี้เสว่จี๋ตกอยู่ในมือข้าแล้ว ข้าไม่อาจปล่อยนางไปได้เลย”
ตลอดหลายปีที่ผ่านมา เธอได้กินลูกสาวของเสว่จีไปกี่คนแล้ว คงนับไม่ถ้วน ตลอดหลายทศวรรษที่ผ่านมา ไม่มีใครนับได้เลยว่าเธอได้ตัดเนื้อไปกี่ชิ้น
เสว่จีเห็นแววตาของหลี่ฮั่นเสว่ก็อดหน้าซีดไม่ได้ เธอก้มหน้าลงแล้วพูดว่า “ท่านเจ้าข้า นี่ไม่ใช่สิ่งที่ข้าหมายความ โปรดอย่ามองข้าแบบนั้น”
หลี่ฮั่นเซว่หันกลับมาและพูดว่า “เสว่จี้ เจ้าอยากจะออกไปจากที่นี่ไหม?”
ใบหน้าของเสว่จีสว่างไสวด้วยความยินดี “ใช่! หากท่านเต็มใจที่จะพาข้าออกไปจากที่นี่ ข้ายินดีทำทุกอย่างเพื่อท่าน”
หลี่ฮั่นเสว่กล่าวว่า: “ฉันไม่ต้องการให้คุณทำอะไรเพื่อฉัน ฉันแค่อยากได้วิญญาณที่แท้จริงของสาวหิมะในร่างกายของคุณ”
สีหน้าของเสว่จีซีดเผือดราวกับกระดาษ “งั้นเจ้ากับซือคงปี้ลั่วก็เป็นคนคนเดียวกันนี่นา เจ้ายังมาที่นี่เพื่อวิญญาณแท้จริงของสาวหิมะในร่างข้าอีก”
ซื่อคง ปี่ลั่วหัวเราะอย่างอารมณ์ดี “ผู้หญิงโง่เง่า เธอคิดอะไรอยู่เนี่ย คิดจริงเหรอว่าคุณหลี่ช่วยเธอไว้เพราะความเมตตาและความชอบธรรม เธอช่างไร้เดียงสาเสียจริง ฉันคิดเร็วเกินไป ในสายตาพวกเรา เธอก็แค่เครื่องมือผลิต หลังจากผ่านมาหลายปี เธอไม่รู้สถานะของตัวเองรึไง”
หลี่ฮั่นเสว่กล่าวอย่างใจเย็นว่า “ข้ามาที่นี่เพื่อวิญญาณแท้จริงของสาวหิมะในตัวเจ้า แต่ข้าสัญญาได้ว่าข้าต้องการเพียงวิญญาณนี้ในตัวเจ้าเท่านั้น นอกเหนือจากนั้น ข้าจะไม่บังคับให้เจ้ากลืนกินลูกของเจ้าเพื่อตั้งครรภ์ เมื่อวิญญาณแท้จริงของสาวหิมะในตัวเจ้าตั้งครรภ์แล้ว ข้าจะปลดปล่อยเจ้าเป็นอิสระ เจ้าจะตัดสินใจเอง”
เซว่จีเม้มริมฝีปากและจมอยู่ในความคิดอันลึกซึ้ง
ด้านหนึ่งคือ Sikong Biluo ผู้ทรยศ โหดร้าย และร้ายกาจ และอีกด้านหนึ่งคือ Li Hanxue ผู้แปลกหน้าโดยสิ้นเชิง
ทั้งคู่มาที่นี่เพื่อวิญญาณแท้จริงของสาวหิมะ ไม่ต้องสงสัยเลยว่าเสว่จี๋ต้องการออกจากแดนหิมะ แต่หลี่ฮั่นเสว่จะไว้ใจได้จริงหรือ? จากเรื่องราวข้างเดียวของเขา ใครเล่าจะรับประกันได้ว่าเขาจะไม่กักขังเธอไว้เพื่อสร้างวิญญาณแท้จริงของสาวหิมะ เช่นเดียวกับซือคงปี้ลั่ว?