นิยายแอ็คชั่น อ่านนิยาย นิยายจีน นิยายแปล นิยายออนไลน์
ในทวีปเนบิวลา ศิลปะการต่อสู้จะกำหนดทุกสิ่งและควบคุมชีวิตและความตาย Li Hanxue ซึ่งศิลปะการต่อสู้เหนื่อยล้า ไม่สามารถฝึกฝนได้ แต่ได้รับหนังสือสมบัติท้าทายสวรรค์จากชายลึกลับโดยไม่คาดคิด จากนั้นเป็นต้นมา เขาก็ก้าวเข้าสู่ศิลปะการต่อสู้ เอาชนะอัจฉริยะ ต่อสู้กับชายที่แข็งแกร่ง และค่อยๆ ไปถึงจุดสุดยอดของศิลปะการต่อสู้ ทักษะที่เปลี่ยนแปลงตลอดเวลา อาณาจักรลับที่แปลกประหลาดและคาดเดาไม่ได้ อัจฉริยะด้านศิลปะการต่อสู้ที่ทรงพลังอย่างยิ่ง… ความท้าทายทั้งหมดนี้กำลังรอ Li Hanxue เลือดและความภาคภูมิใจที่ไม่มีที่สิ้นสุดจะระเบิดออกมาอย่างดุเดือดในทวีปเนบิวลา
หลี่ฮั่นเสว่ยิ้มและกล่าวว่า “แน่นอน ฉันรู้ ไม่เช่นนั้นฉันคงไม่รออยู่ที่นี่หลายวัน” เจ้าสำนักฉงเซียวยิ้มและกล่าวว่า “ถ้าอย่างนั้นก็ส่งคนกลับมาให้ฉัน แล้วให้ฉันพาคนจากคฤหาสน์จิงเยว่ไปด้วย ฉันกับเจ้าสำนักจิงเยว่เป็นเพื่อนสนิทกัน และคนของเขาก็เป็นของฉัน ฉันพาพวกเขาไปได้” …
เดิมที Li Hanxue ตั้งใจจะใช้เวลาสักพักเพื่อไปเยี่ยมชมถ้ำ Jiuyan แต่เห็นได้ชัดว่าเขาไม่สามารถออกไปได้ในช่วงสองสามวันนี้ เพราะไม่ว่าจะเป็นคฤหาสน์ Jingyue หรือคฤหาสน์ Chongxiao …
นักรบผู้เย่อหยิ่งคนนี้คือหนึ่งในนักรบหลายคนที่อู่จงส่งไปแฝงตัวอยู่ในอาณาจักรลับต่างๆ นอกเหนือจากอาณาจักรลับทั้งเก้าแล้ว ยกเว้นอาณาจักรศักดิ์สิทธิ์โบราณซึ่งไม่มีลูกน้องของอู่จง อาณาจักรลับอีกแปดอาณาจักรที่เหลือนั้นโดยพื้นฐานแล้วจะมีผู้คนของอู่จง นักรบจากนิกายอู่จงผู้นี้กลัวว่าหลี่ฮั่นเสว่จะจำเขาได้ เพราะเขารู้ถึงนิสัยกบฏของหลี่ฮั่นเสว่ หากหลี่ฮั่นเสว่จำเขาได้ เขาคงจะต้องตายอย่างทรมานอย่างแน่นอน อย่างไรก็ตาม บุคคลนี้เห็นได้ชัดว่าไม่รู้ว่า …
ประการที่สอง เช้าตรู่ หลี่ฮั่นเสว่พาผู้คนจากหลงเหมินกว่าพันคนมาที่แท่นวงกลมขนาดใหญ่ใต้อนุสาวรีย์ เจ้าเมืองทั้งสิบเจ็ดคนรอคอยมาเป็นเวลานาน “ยังอีกยาวไกลกว่าจะถึงวันแรกของปีใหม่ อาจารย์จิงเรียกเรามาทำไมเนี่ย?” “ใครจะรู้? มันต้องเป็นเพราะการตายของหนานหลิงแน่ๆ” เจ้าเมืองทั้งสิบเจ็ดคนรออยู่ครึ่งชั่วโมง แต่ก็ยังไม่มีน้ำสะอาดมาถึง …
“อีกอย่าง ถ้าไม่มีคำสั่งจากข้า พวกเจ้าทุกคนต้องอยู่ในคฤหาสน์ของเจ้าเมืองและเตรียมพร้อมอยู่ตลอดเวลา ห้ามออกจากคฤหาสน์ของเจ้าเมือง เข้าใจไหม” หลี่หานเสว่กล่าว “ฉันเข้าใจ!” “ทุกคนถอยกลับไป” “ครับ ท่านอาจารย์นิกาย” …
หลี่ฮั่นเซว่เก็บเหล็กดำอมตะไว้ เจ้าแห่งคฤหาสน์อู่ติงค่อยๆ หลับตาลง ราวกับชายชราผู้เหนื่อยล้า เขาไม่พูดอะไรอีก และค่อยๆ เข้าสู่ความเงียบชั่วนิรันดร์ สามวันต่อมา วงล้อชีวิตของท่านลอร์ดหวู่ติ้งดับสูญไปโดยสิ้นเชิง และเขาเสียชีวิตเนื่องจากอายุขัยของเขาหมดลง …
หลี่ฮั่นเซว่ปราบจิงสุ่ยได้ และกลุ่มนั้นก็รีบเข้าไปในคฤหาสน์ของผู้ครองเมือง คฤหาสน์ของท่านเจ้าเมืองค่อนข้างมืดมิด หลี่ฮั่นเสว่เดินเข้าไปในห้องฝึกฝนของท่านเจ้าเมือง ชายผมยาวคนหนึ่งกำลังนั่งอยู่บนเก้าอี้เหล็กเย็นเฉียบ กำลังจะตาย ใบหน้าของชายผู้นั้นถูกปกปิดไว้โดยผมสีดำสนิท แต่ยังคงมีกลิ่นอายแห่งความตายอันรุนแรงแผ่ออกมาจากมัน จิงสุ่ยอยู่จังหวัดอู่ติ้งมาเกือบสี่ปีแล้วและไม่เคยกล้าที่จะเข้าหาชายคนนี้เลย และตอนนี้ก็ยังคงเป็นเหมือนเดิม …
เด็กชายตัวสั่นไปทั้งตัวและถอยหลังไปสามก้าว “เจ้า… เจ้าเป็นใคร?” เด็กชายมองไม่เห็นเลยว่าหลี่ฮั่นเสว่เข้าหาเขาอย่างไร ความเร็วขนาดนี้เกินกว่าที่เขาจะเข้าใจ การวิเคราะห์ความแข็งแกร่งของหลี่ฮั่นเสว่ก่อนหน้านี้ของเขานั้นเป็นเรื่องไร้สาระสิ้นดี เด็กหนุ่มรู้ตัวดีว่าตัวเองคิดผิด ผิดอย่างมหันต์ ผิดอย่างมหันต์ ผิดอย่างมหันต์ …
ขณะที่หลี่ฮั่นเสว่กำลังครุ่นคิดอยู่นั้น เหล่าเจ้าเมืองทั้งสิบแปดก็เริ่มรายงานสถานการณ์ในที่ต่างๆ ให้เด็กชายฟังแล้ว เด็กชายฟังอย่างไม่เต็มใจนัก จากนั้นก็ยกมือขวาขึ้นฟาดอย่างแรง แล้วตะโกนว่า “พอได้แล้ว ข้าไม่อยากฟังแล้ว ออกไปจากที่นี่ซะ” นายกเทศมนตรีของเมืองชั้นสองรีบกล่าว …
เมืองจิ่วหยินเป็นเมืองหลักของเขตปกครองหวู่ติ้ง ซึ่งเป็นที่อยู่อาศัยของเจ้าเมือง จังหวัดหวู่ติ้งมีจังหวัดหนึ่งจังหวัดและเมืองสิบแปดเมือง เมืองชั้นหนึ่งสองเมือง เมืองชั้นสองหกเมืองและเมืองชั้นสามสิบเมือง ซึ่งถือเป็นการกระจายกำลังทั้งหมดในมณฑลหวู่ติ้ง เจ้าเมืองของเมืองเหล่านี้จะต้องรวมตัวกันที่เมืองจิ่วอินในวันที่ 1 ของทุกเดือนเพื่อรายงานสถานการณ์ของเมืองให้เจ้าเมืองทราบ วันนี้เป็นวันแรกของเดือนพอดี …
by