บทที่ 135 อาณาจักรแห่งหิมะและอาณาจักรแห่งความโกลาหล
“ดูสิ มีคนออกมา” ทุกคนเงยหน้าขึ้นมองและเห็นเด็กชายผมดำค่อยๆ ก้าวออกจากประตูโมฆะสีน้ำเงินทีละก้าว คิ้วของเขามีความเหนื่อยล้าอย่างอธิบายไม่ได้ แต่ดวงตาของเขาเฉียบคมและน่ากลัวมาก “นายน้อยสามคนรอมาสิบวันสิบคืน เป็นไปได้ไหมที่พวกเขากำลังรอชายหนุ่มคนนี้อยู่” “หากเป็นกรณีนี้จริง ๆ …