Category: มรดกการแพทย์นักบุญ เย่ ห่าวซวน

“ฉันเหนื่อยมาก แต่ก็มีความสุขมาก” หลี่เอี้ยนซินพยักหน้าด้วยความพึงพอใจ แล้วกล่าวต่อว่า “เพราะคุณอยู่กับฉัน” “ตราบใดที่คุณพยักหน้า ฉันจะอยู่กับคุณตลอดไป” เขานอนอยู่ข้างๆ หลี่ หยานซิน …

“ขอบคุณครับพี่หง” ลั่วเหยียนรับนามบัตรไป “ลูกชายสองคนของป้าของคุณแปลกนิดหน่อยจริงๆ” เย่ ห่าวซวนกล่าว “สิ่งที่ฉันมีในใจคือเงินและกำไร ธุรกิจของป้าฉันถูกต้องแล้ว และตอนนี้เธอได้เปิดร้านนี้อีกครั้ง และธุรกิจกำลังเฟื่องฟู แปลกที่พวกเขาไม่อิจฉา” …

“ดีเลย” ลั่วเหยียนพยักหน้า จากนั้นเธอก็ยิ้มและพูดว่า: “ตอนที่ฉันช่วยคุณกลับบ้าน ฉันไม่เคยคิดเลยว่าคุณจะมีภูมิหลังที่ยิ่งใหญ่ขนาดนี้” “ฮ่าฮ่า ฉันไม่มีพื้นฐานอะไรทั้งนั้น ฉันอยากจะขอบคุณที่ช่วยชีวิตฉันไว้” เย่ ฮาวซวนยิ้ม …

ทันใดนั้นคนกลุ่มหนึ่งก็ออกมาปิดประตูห้องประชุม กลุ่มลุงป้าป้าที่มีความรู้สึกยุติธรรมรวมตัวกันเพื่อวิพากษ์วิจารณ์ “เจ้าจะไม่น่าเชื่อถือได้อย่างไร? เมื่อกี้เจ้าพูดว่าอะไรนะ?” “ถูกต้อง หากคุณเต็มใจยอมรับความพ่ายแพ้ คุณต้องหมอบลง” “ไม่ว่าคุณจะอยากต่อสู้หรือไม่ก็เรื่องหนึ่ง แต่ใครจะยอมรับคุณเป็นลูกศิษย์ของพวกเขาก็เป็นอีกเรื่องหนึ่ง” “โค่ตอ …

“ก็ไม่เป็นไรที่จะก้มหัวและขอโทษ แต่มันก็ขึ้นอยู่กับอารมณ์ของฉันถ้าคุณต้องการเป็นอาจารย์ของคุณ เพราะฉันไม่ใช่คนที่จะยอมรับคุณเป็นลูกศิษย์ของคุณ” เย่ ฮ่าวซวนหัวเราะเยาะ ผู้ชายคนนี้ไม่ยอมทนต่อการกระตุ้นจริงๆ ฉันอยากทำความคุ้นเคยกับคนทั่วไปในฮ่องกงโดยเร็วที่สุด ฉันก็เลยไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากก้าวข้ามผู้ชายคนนี้และก้าวไปสู่จุดสูงสุด ฉันยังโทษผู้ชายคนนี้ที่ไม่มองหาความตื่นเต้น เย่ …

นักข่าวเต็มไปด้วยความสงสัย พวกเขาสงสัยว่าทำไมจงหัวคาน ภรรยาของเขา และหวังเต๋อชางจึงปรากฏตัวในการบรรยาย เมื่อเผชิญกับคำถามมากมายจากนักข่าว จงฮวาคานจึงต้องลดมือลง และภาพเหตุการณ์ก็เงียบลงในทันที “วันนี้ฉันมาเข้าร่วมฟังบรรยายการแพทย์แผนจีนของคุณเย่ เพราะปีที่แล้วเขารักษาขาของลูกชายฉันด้วยการแพทย์แผนจีนที่เขาพูด ดังนั้นฉันจึงเชื่อในตัวเขาและยังเชื่อในการแพทย์แผนจีนด้วย” …

ท้องของเขาซึ่งรู้สึกเสียวซ่าเล็กน้อย ตอนนี้รู้สึกอบอุ่น หลังจากนั้นไม่กี่นาที เย่ ฮาวซวนก็หยิบเข็มทองคำออกมาแล้วพูดว่า “ตอนนี้คุณรู้สึกอย่างไร” “ฉันรู้สึกดีขึ้นมาก ไม่มีความเจ็บปวดอีกต่อไปแล้วและยังมีอาการร้อนอยู่บ้าง ดร.เย่ คุณรู้จักชี่กงไหม” …

“ลูกสาวของตระกูลหลี่เป็นยังไงบ้าง” เฉิน รัวซีถาม “ก่อนหน้านี้ฉันถูกโจมตีโดย Eternal Water และความแข็งแกร่งของฉันก็ลดลงเหลือ 60% ฉันประสบความสูญเสียบางอย่างเมื่อต่อสู้กับลัทธิเต๋า Luo …

เนื่องจากเขาไม่ได้พูดมาหลายวัน เสียงของเขาจึงดูแหบแห้งเล็กน้อยและไม่เป็นธรรมชาติ “แน่นอน คนที่ปล่อยให้วิญญาณชั่วร้ายของเขาเข้าไปในร่างกายของเขานั้นตายไปหมดแล้ว และวิญญาณชั่วร้ายในร่างกายของเขาก็หายไปเช่นกัน ดังนั้นฉันจึงรักษาเขาโดยไม่ต้องใช้ความพยายามใด ๆ เลย” “ตื่นได้แล้ว….ตื่นได้แล้ว” เหลียงจิงเหนียนเพิกเฉยต่อเขา …

ตอนนี้หลี่ หยานซินเป็นคนธรรมดา เธอรู้สึกเหนื่อยหลังจากเล่นอยู่ที่นั่นตลอดบ่าย เย่ ห่าวซวนพาเธอกลับมาแล้วพูดว่า “พักผ่อนเถอะ ฉันจะไปโรงพยาบาลฮ่องกงเพื่อช่วยพ่อของผู้ตรวจการเหลียงรักษาอาการป่วยของเขา” “เอาล่ะ นี่คืออาณาเขตของฉันแล้ว คุณสามารถหาที่นอนคนเดียวตอนกลางคืนได้” …