บทที่ 1947 คุณเป็นเด็กดี
“เธอเป็นเด็กดี” เย่ห่าวซวนมองหยางเฉียน ผู้ซึ่งถูกพวกไอ้สารเลวนั่นทำร้ายอย่างหนัก ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยรอยฟกช้ำ เย่ห่าวซวนเอื้อมมือไปลูบผมที่ยุ่งเหยิงของเธอ ก่อนจะยิ้มเล็กน้อยแล้วถามว่า “เจ็บไหม?” “เจ็บนะ” หยางเฉียนพยักหน้า “ขอโทษที …
