“ไม่เป็นไร แค่คิดว่ามันเป็นของขวัญเล็กๆ น้อยๆ จากฉันก็พอ” เย่ห่าวซวนกล่าวด้วยรอยยิ้ม
“ไม่…ไม่เป็นไร ขอบคุณนะครับคุณหมอเย่” เซียวลี่ส่ายหัวซ้ำๆ
เมื่อเห็นว่าเธอพยายามอย่างหนัก เย่ห่าวซวนจึงยิ้มและไม่บังคับเธอ สาวน้อยคนนี้เป็นสาวที่เคารพตัวเอง เธอจะไม่ยอมรับสิ่งของจากคนอื่นง่ายๆ หากเธอยังคงยืนกรานทำอย่างนั้น ดูเหมือนว่าเธอมีเจตนาแอบแฝง
หลังจากเลือกเครื่องประดับหลายขนาดหลายชิ้นออกไปมากกว่าสิบชิ้นแล้ว เย่ห่าวซวนก็รู้ว่าไม่สะดวกที่เขาจะพกสิ่งเหล่านี้ไปด้วย
“คุณหมอเย่ คุณไม่จำเป็นต้องถือของเหล่านี้ คุณสามารถใส่หมายเลขของคุณไว้ที่นี่ได้ แล้วคุณก็สามารถออกไปได้ พวกเขาจะวางของเหล่านี้ไว้ที่ทางออก และคุณก็แค่เก็บมันเมื่อคุณออกไป การบริการในอุตสาหกรรมบริการของญี่ปุ่นนั้นดีมาก” เซียวลี่กล่าวด้วยรอยยิ้ม
“ก็เป็นอย่างนั้น” เย่ห่าวซวนมองดูผู้คนที่มาและไปโดยมือเปล่า และเขาก็เข้าใจทันที ด้วยความช่วยเหลือของเซียวลี่ เขาจึงสามารถคิดขั้นตอนการช็อปปิ้งที่นี่ได้ในที่สุด
หลังจากช้อปปิ้งก็ถึงเวลาทานอาหาร เย่ห่าวซวนทิ้งที่อยู่ไว้ และพนักงานห้างสรรพสินค้าจะนำของที่เขาซื้อทั้งหมดมาส่งให้ที่ที่เขาอาศัยอยู่ หลังจากอธิบายที่อยู่อย่างชัดเจนแล้ว เย่ห่าวซวนและเซียวลี่ก็ไปที่ร้านอาหารเพื่อทานอาหาร
มาที่นี่ก็ต้องลิ้มลองอาหารญี่ปุ่น แม้ว่าวัฒนธรรมต่างๆ มากมายจะสืบทอดมาจากประเทศจีน แต่ประเทศญี่ปุ่นก็มีความโดดเด่นในเรื่องของอาหาร เนื้อโกเบ เทมปุระ และซาซิมิ ถือเป็นอาหารว่างที่ค่อนข้างมีชื่อเสียงที่นี่ เย่ห่าวซวนและเซียวลี่กินข้าวและพูดคุยกัน ก่อนที่พวกเขาจะรู้ตัว ก็เป็นเวลาสี่ทุ่มแล้ว
“คุณหมอเย่ มีที่ว่างข้างหน้าค่ะ จะไปเล่นด้วยไหม” เมื่อเซียวลี่เอ่ยถึงเรื่องนี้ การแสดงออกของเธอก็ดูไม่เป็นธรรมชาติเล็กน้อย
“ถ้ามันสนุกเราก็ต้องเล่นมัน” เย่ห่าวซวนกล่าวด้วยรอยยิ้ม
“ที่นั่นชื่อว่า คาบูกิโช อิจิบังไก มีทั้งโรงภาพยนตร์ บาร์ ไนท์คลับ โรงแรมสำหรับคู่รัก และแน่นอนว่ามีสถานที่อื่นๆ ที่คนทั่วไปไม่สามารถยอมรับได้ ที่นี่เป็นเมืองที่มีชื่อเสียงที่ไม่เคยหลับใหล ถ้าอยากพักผ่อนก็ไปดูได้” เซียวลี่หน้าแดงและพูดว่า “แต่ฉันจะไม่ไปกับคุณที่นั่น”
เมื่อมองไปที่ท่าทางของเซียวลี่และชื่อถนน เย่ห่าวซวนก็เข้าใจทันทีว่าที่นี่คือสถานที่ที่ผู้ชายสนุกสนานกัน และคงไม่สะดวกที่เซียวลี่จะไปที่นั่น เขาอดไม่ได้ที่จะยิ้มและพูดว่า “อย่าไปที่นั่นเลย เดินเล่นไปเรื่อย ๆ ดีกว่า”
“คุณจะไม่ไปจริงๆ เหรอ? ที่นั่นคือสวรรค์สำหรับผู้ชาย” เซียวลี่เตือนเย่ ฮ่าวซวนอย่างกรุณา
“เอาล่ะ เซียวลี่ ความคิดของหญิงสาวไม่ควรจะบริสุทธิ์ขนาดนั้น ฉันเป็นผู้ชายบริสุทธิ์” เย่ห่าวซวนพูดอย่างจริงจัง
“ฮึ…แต่คุณก็เป็นผู้ชายธรรมดาคนหนึ่งนะ” เซียวลี่รู้สึกว่าเย่ห่าวซวนเป็นคนสบายๆ มาก เดิมทีเธอเป็นแฟนของเย่ห่าวซวนและระมัดระวังมากเมื่อพูดคุยกับไอดอลของเธอ อย่างไรก็ตาม เซียวลี่อยู่กับเย่ห่าวซวนมาเป็นเวลานานแล้ว และรู้สึกว่าเขาเป็นเหมือนคนปกติทั่วไป มีสองตาและหนึ่งจมูก ดังนั้นเขาจึงพูดคุยเป็นกันเองมากขึ้น
“ผมเป็นผู้ชายธรรมดาคนหนึ่ง…แต่ผู้หญิงข้างในไม่ใช่ผู้หญิงธรรมดาคนหนึ่ง ผมไม่ใช่คนธรรมดาคนหนึ่ง” เย่ห่าวซวนกล่าว
“คุณบอกว่าคุณไม่ใช่คนธรรมดาๆ แต่เมื่อคุณกลายเป็นคนธรรมดาๆ คุณก็ไม่ใช่มนุษย์อีกต่อไป” เซียวลี่หัวเราะคิกคัก
“โอเค ฉันพ่ายแพ้ให้คุณแล้ว” เย่ห่าวซวนยิ้มอย่างขมขื่น เขาหันไปมองรอบๆ แต่ไม่เห็นอะไรเลย
เมื่อเห็นผับอยู่ใกล้ๆ เขาก็ชี้ไปตรงนั้นแล้วบอกว่า “ไปที่นั่นแล้วดื่มอะไรสักหน่อยก็ได้”
“แน่นอน แต่คุณต้องเตรียมใจไว้ด้วย สาวญี่ปุ่นเป็นคนใจกว้างมาก คุณอาจพบกับความโรแมนติกที่นั่นก็ได้” เสี่ยวลี่กล่าว
“ผมขอเน้นย้ำอีกครั้งว่าผมไม่ใช่คนธรรมดาๆ” เย่ห่าวซวนพูดอย่างจริงจัง
“ฮ่าๆ ฉันบอกแล้วไงว่าคุณไม่ใช่มนุษย์เมื่อคุณทำตัวเฉยๆ” เซียวลี่หัวเราะ
บาร์ทั้งหมดมีลักษณะคล้ายคลึงกันแม้แต่ในญี่ปุ่น ทันทีที่ประตูเปิดออก ก็มีเสียงโลหะหนักดังออกมาจากประตู พนักงานเสิร์ฟสองคนซึ่งสวมเสื้อผ้าเย็นสบายโค้งคำนับอย่างสุภาพและกล่าวคำว่ายินดีต้อนรับเป็นภาษาญี่ปุ่นอย่างสุภาพ
ไฟกระพริบด้านในนั้นแวววาวมาก สิ่งที่ปรากฏขึ้นคือฟลอร์เต้นรำที่มีเสาหลายต้นวางอยู่ สาว ๆ หลายคนสวมบิกินี่กำลังเต้นรำโพลแดนซ์อย่างสุดพลัง เสียงโห่ร้องของชายและหญิงนับไม่ถ้วนดังจนหูอื้อ
พวกเขาพบที่นั่งอันห่างไกลและเงียบสงบ จึงนั่งลง พนักงานเสิร์ฟเดินเข้ามาอย่างสุภาพพร้อมถือเมนูเครื่องดื่มในมือและถามว่าเย่ห่าวซวนกับเซียวลี่กำลังคุยกันเรื่องอะไร เย่ห่าวซวนก็ไม่เข้าใจภาษาญี่ปุ่นเช่นกัน แม้ว่างานเขียนส่วนใหญ่จะคล้ายภาษาจีน แต่เย่ห่าวซวนก็ยังไม่เข้าใจดีนัก
ฉันสั่งค็อกเทลสองแก้วและพนักงานเสิร์ฟก็โค้งคำนับก่อนจะหันหลังแล้วออกไป
เมื่อเย่ห่าวซวนเข้ามาในอุตสาหกรรมการบริการของญี่ปุ่น ความรู้สึกที่ใหญ่ที่สุดของเขาคืออุตสาหกรรมการบริการที่นี่สามารถได้รับการจัดอันดับเป็นระดับห้าดาวได้จริงๆ พนักงานเสิร์ฟที่นี่เชื่อมั่นในหลักการที่ว่าลูกค้าคือพระเจ้า และสามารถปฏิบัติต่อลูกค้าทุกคนเหมือนเป็นพระเจ้าได้ ต่างจากในประเทศจีน บางคนถึงกับราดซุปร้อนๆ ให้กับลูกค้าด้วย
“คุณหมอเย่ หากคุณต้องการ คุณสามารถขอห้องส่วนตัวและสั่งสาวๆ สองสามคนได้…” เซียวลี่เอนตัวเข้ามาและพูดเสียงดังที่หูของเย่ห่าวซวนด้วยท่าทางที่ “คุณรู้ว่าผมหมายถึงอะไร” บนใบหน้าของเธอ
เพราะเสียงในบาร์ดังมาก เธอจึงเอียงตัวไปข้างๆ หูของเย่ห่าวซวนแล้วกรี๊ดเสียงดัง
เย่ห่าวซวนส่ายหัวและพูดครึ่งๆ กลางๆ ว่า “ฉันมาที่นี่เพื่อดื่ม เซียวลี่ ทำไมฉันถึงรู้สึกเหมือนคุณเป็นแมงดา บอกฉันหน่อยสิ คุณต้องการถ่ายรูปในขณะที่ฉันกำลังกอดสาวญี่ปุ่นแล้วแบล็กเมล์ฉันไหม”
“จุ๊ๆ ฉันเป็นคนแบบนั้นเหรอ ฉันทำเพื่อเธอ เธอจะไปหรือไม่ไปก็ได้” เซียวลี่ยิ้มอย่างมีเลศนัย เธอนั่งตรงข้ามกับเย่ห่าวซวน และแนะนำลักษณะเฉพาะของบาร์ญี่ปุ่นให้เขาฟังขณะที่จิบเครื่องดื่มค็อกเทลของเธอทีละน้อย
“ฉันรู้สึกว่าที่นี่คุณคงคุ้นเคยกับที่นี่ดี ดูเหมือนคุณไม่เคยมาที่นี่มาก่อน” เย่ห่าวซวนกล่าว
“ฉันเรียนภาษาญี่ปุ่นมาจึงได้รู้เกี่ยวกับที่นี่มากขึ้น ถ้าฉันมีเวลา ฉันจะไปเยี่ยมชมสถานที่ท่องเที่ยวที่มีชื่อเสียงในบริเวณใกล้เคียง เยี่ยมชมภูเขาไฟฟูจิ และไปที่โคยะซังในฮอกไกโด” เซียวลี่กล่าว
“โคยะซังเปิดให้คนทั่วไปเข้าชมด้วยมั้ย?” เย่ห่าวซวนขมวดคิ้ว เขาจำเรื่องเลวร้ายบางอย่างได้ ก่อนหน้านี้ Yagyu Maki เสียชีวิตด้วยน้ำมือของ Ye Haoxuan เขาเกรงว่าความบาดหมางระหว่างเขากับนิกายโคยะชิงงอนจะเกิดขึ้นแล้ว
Yagyu Masaki เป็นคนสุดท้ายที่ติดอันดับหนึ่งในสิบอาจารย์สูงสุดของนิกายชินงอน เย่ ฮาวซวนรู้ถึงความแข็งแกร่งของเขาดีที่สุด เขาโชคดีมากที่สามารถเปิดประตูสวรรค์ได้ก่อนหน้านี้และแทบจะผลักเขาลงจากหลังม้าได้ หากเขาได้พบกับคนไม่กี่คนก่อนหน้านี้ เย่ห่าวซวนไม่รู้ว่าโอกาสที่เขาจะชนะจะเป็นอย่างไร
แม้ว่าตอนนี้ความแข็งแกร่งของเย่ห่าวซวนจะพัฒนาขึ้นมาก และเขาแทบจะเป็นอมตะเนื่องจากสืบทอดวิญญาณฟีนิกซ์ แต่เขายังคงรู้สึกเครียดมากในการเดินทางครั้งนี้ ไม่ว่าจะเป็นมุรามาสะหรือพวกสัตว์ประหลาดเก่าแก่แห่งนิกายชินงอน พวกมันจะทำให้เขารู้สึกยากลำบากมาก
ยิ่งกว่านั้น เย่ห่าวซวนยังกลัวว่านิกายชิงงอนและมุรามาสะจะร่วมมือกัน หากเป็นความจริงก็คงจะลำบาก
“ที่นี่เปิดให้ประชาชนทั่วไปเข้าชมได้เสมอมา ถือเป็นสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ทางพุทธศาสนาที่น่าเชื่อถือที่สุดแห่งหนึ่งในญี่ปุ่น ฉันได้ยินมาว่าที่นี่มีประสิทธิผลมาก” เซียวลี่กล่าว
“นั่นคือนิกายชินงอนในโคยะซังใช่ไหม?” เย่ห่าวซวนถาม
“ใช่แล้ว โคยะซังนั่นเอง” เสี่ยวลี่กล่าว
เย่ห่าวซวนพยักหน้า นั่นถูกต้องแล้ว. ยางิว มากิ สืบเชื้อสายมาจากพระภิกษุจอมเวทย์แห่งทาคาโนะ
ความจริงแล้วนิกายต่างๆ ของศาสนาพุทธนิกายชินงอนในญี่ปุ่นมีอยู่มากมาย ซึ่งสามารถแบ่งได้คร่าวๆ เป็นความหมายเดิมและความหมายใหม่ โรงเรียนจำนวนนับไม่ถ้วนได้วิวัฒนาการมาจากสองกลุ่มนี้ ดังนั้น สาวกนิกายพุทธชินคันเซ็นจึงมีสถานะที่สูงมากในญี่ปุ่น และ Yagyu Masaki ซึ่ง Ye Haoxuan ได้พบก็เป็นหนึ่งในนั้น
การกล่าวว่าตนเป็นหนึ่งในสิบปรมาจารย์นั้นหมายถึงสายโคยะซังเท่านั้น นอกจากนี้ยังมีกลุ่มอื่นๆ อีกมากมาย เช่น โซไก โกมุโระ และ ยามาชินะ ดังนั้นความแข็งแกร่งของญี่ปุ่นใน Qimen Jianghu จึงเป็นกองกำลังที่ไม่ควรประเมินต่ำเกินไป
หากกองกำลังเหล่านี้อยู่ในจีน พวกเขาคงไม่สามารถต่อกรกับคนจีนได้แน่นอน แต่ที่นี่คือญี่ปุ่น ซึ่งเป็นดินแดนของพวกเขา และเป็นไปไม่ได้ที่โลกศิลปะการต่อสู้อันแปลกประหลาดของจีนจะไหลบ่าเข้ามาในญี่ปุ่นเป็นจำนวนมาก หากเกิดความขัดแย้งขึ้นจริงๆ เย่ห่าวซวนจะไม่ได้เปรียบอย่างแน่นอน ดังนั้นเย่ห่าวซวนจึงคิดว่าควรจะระมัดระวังไว้ดีกว่า
“มาดูกับฉันเมื่อคุณมีเวลา” เย่ห่าวซวนกล่าวด้วยรอยยิ้ม
“แน่นอน ถ้าคุณไม่ยุ่ง คุณไปดูได้พรุ่งนี้” เซียวลี่กล่าว
“มาคุยกันหน่อยดีกว่า พรุ่งนี้เราจะจัดคลินิกฟรี เราเพิ่งมาถึงที่นี่ ดังนั้นอย่างน้อยเราก็ต้องทำชื่อเสียงให้ตัวเอง คนญี่ปุ่นมักจะจริงจังกับเรื่องนี้มาก ถ้าเราไม่แสดงความสามารถที่แท้จริงออกมา ฉันกลัวว่ามันจะยากสำหรับเราที่จะขยายธุรกิจที่นี่ในอนาคต” เย่ห่าวซวนกล่าว
“อิอิ ฉันเชื่อว่าคุณหมอเย่จะสามารถทำให้ชื่อเสียงของเราเป็นที่รู้จักได้เร็วๆ นี้” เซียวลี่พูดด้วยเสียงหัวเราะคิกคัก
“ขอขอบพระคุณสำหรับคำอวยพรครับ” เย่ห่าวซวนกล่าวด้วยรอยยิ้ม
“มาดื่มเพื่อความสำเร็จกันล่วงหน้าเถอะ” เซียวลี่ยกแก้วขึ้นพร้อมรอยยิ้ม
“ขอแสดงความยินดี…” เย่ห่าวซวนยกแก้วในมือขึ้นและชนกับเซียวลี่
ในขณะนั้นเอง มีคนญี่ปุ่นตัวเตี้ยอ้วนจำนวนหนึ่งเดินผ่านเซียวลี่ไป มีคนหลายคนเมาอย่างเห็นได้ชัด พวกเขาพูดคุยและหัวเราะกันเสียงดังขณะเดินไป คนหนึ่งหยิบขวดเบียร์ขึ้นมาเขย่าแล้วเปิดฝาขวดด้วยนิ้วหัวแม่มือ
พัฟ…เบียร์เกือบแตกออกจากขวด และโฟมสีขาวกับของเหลวสีเหลืองใสกระจายไปทั่วเสี่ยวลี่
“โอ้ คุณทำอะไรลงไป?” เซียวลี่ลุกขึ้นอย่างรวดเร็วแล้วเช็ดเบียร์ออกจากร่างกายด้วยกระดาษทิชชู่
“โอ้ที่รัก ฉันขอโทษ ฉันตื่นเต้นเกินไปหน่อย มาเถอะ ให้ฉันช่วยเช็ดให้หน่อย” ชายคนหนึ่งมองเซียวลี่ด้วยสายตาที่มึนเมา จากนั้นก็หัวเราะออกมาดังๆ เขาเหยียดมือออกไปสัมผัสบริเวณที่อ่อนไหวของเซียวลี่
เขาบอกว่าเขากำลังเช็ดไวน์ แต่เห็นได้ชัดว่าผู้ชายคนนี้กำลังสัมผัสเธอ
“คุณกำลังทำอะไรอยู่ ปล่อยไปเถอะ…” เซียวลี่ตกใจและตะโกนเป็นภาษาญี่ปุ่น
“ฮ่าๆ…สาวสวย คุณยามาโนะ คุณรู้สึกยังไงกับเธอ ฉันว่าเธอคงเป็นผลิตภัณฑ์ดั้งเดิมของเธอแน่ๆ เด็กผู้หญิงคนนี้ไม่ใช่คนจากบ้านเรา คนที่นี่คงเปิดกิจการไปนานแล้วถ้าอายุเท่านี้” ทหารญี่ปุ่นที่เพิ่งรับขวดเบียร์ไปหัวเราะเป็นภาษาญี่ปุ่น
“พวกคุณไปให้พ้นนะ ไม่งั้นฉันจะแจ้งตำรวจ” เซียวลี่ตะโกน
ในบาร์ญี่ปุ่นมีคนโรคจิตมากมาย แต่คนญี่ปุ่นมีปัญหาหนึ่ง คือ พวกเขาไม่ชอบใช้กำลัง ถ้าพวกเขาถูกปฏิเสธเมื่อพยายามเริ่มบทสนทนาที่นี่ พวกเขาจะออกไปอย่างชาญฉลาดและจะไม่ใช้กำลังเหมือนคนรุ่นสองที่ร่ำรวยบางคน