by 
ไม่กี่วินาทีต่อมา พนักงานเสิร์ฟก็กลับมา เปิดไวน์แดงเพื่อให้มันหายใจ และหยางเฉียนก็หยิบแก้วไวน์และรินไวน์แดงให้เย่ห่าวซวนและตัวเธอเอง
“ฉันว่าคุณต้องเป็นคนมีรสนิยมดีแน่ๆ เลย ฮ่าๆ ไม่คิดว่าคุณจะมาร้านอาหารฝรั่งบ่อยขนาดนี้” หยางเฉียนพูดพร้อมรอยยิ้ม
“ผมเคยไปร้านอาหารที่จีนมา แต่ร้านเหล่านั้นเทียบไม่ได้เลยกับร้านอาหารจีนแท้ๆ ในต่างประเทศ แม้แต่รสชาติก็ไม่เหมือนกันด้วยซ้ำ อีกอย่าง ผมไม่ชอบกินในที่ที่จำกัดเกินไป ผมคิดว่าการกินควรจะเป็นความสุข แต่ชาวตะวันตกกลับมีกฎมารยาทเยอะเกินไป มันไม่ใช่ความสุข แต่มันคือการทรมาน” เย่ ห่าวซวนกล่าว
“ฉันชอบผู้ชายอย่างคุณที่จริงใจ” หยางเฉียนพูดอย่างเงียบ ๆ ขณะมองไปที่เย่ห่าวซวน
“แล้วเราจะเริ่มกันได้หรือยัง” เย่ห่าวซวนถาม
“โอเค” หยางเฉียนหยิบโทรศัพท์ของเธอขึ้นมา เดินเข้าไปหาเย่ห่าวซวน วางแขนของเธอไว้รอบตัวเขา แนบตัวเข้าหาเขา และถ่ายรูปไว้หลายรูป
รูปถ่ายของทั้งคู่แทบไม่ต้องตกแต่งอะไรเพิ่มเลย แถมยังสามารถนำไปใช้ได้ทันทีอีกด้วย ไม่มีใครสงสัยเลยว่าพวกเขาเป็นคู่รักกัน เพราะทั้งคู่ดูเข้ากันได้อย่างลงตัวทั้งเรื่องอายุและรูปลักษณ์ภายนอก
“ฮ่าๆ โอเค เดี๋ยวฉันให้น้องสาวฉันเดี๋ยวนี้เลย” หยางเฉียนหัวเราะพลางส่งรูปน้องสาวผ่าน WeChat บอกเธอว่านี่คือแฟนของเธอ เธอยังเห็นแววตาอิจฉาริษยาของน้องสาวอีกด้วย
“โอ้ หยาง คุณทำให้ฉันเจ็บมากจริงๆ”
ขณะที่มีเสียงอันห้าวหาญดังขึ้น ฮันส์ซึ่งพวกเขาพบเมื่อคืนก่อน เดินเข้ามาพร้อมกับชายหลายคนที่ดูมีท่าทางคุกคาม
“ฮันส์ ฉัน… ฉัน…” หยางเชียนตกใจ เธอลุกขึ้นอย่างรวดเร็ว เสียงสั่นเครือด้วยความกลัว
“ฮ่าๆ หยาง นายทำให้ฉันผิดหวังจริงๆ นายบอกว่าไม่สบาย แล้วด้วยเหตุผลทางมนุษยธรรม ฉันยอมให้นายพักสักคืนก็ได้ แต่นายทำอะไรลงไป นายรับงานเอกชนลับหลังฉัน” ฮันส์พูดด้วยน้ำเสียงเสียใจ
“เปล่านะ ฮันส์ มันไม่ใช่อย่างที่เธอคิด” หยางเฉียนรีบส่ายหัวแล้วพูดว่า “เราเป็นเพื่อนกัน ฉันแค่ขอให้เขาช่วยแกล้งเป็นแฟนฉันเฉยๆ ฉันไม่ได้ตั้งใจจะว่าอะไรนะ ฮันส์”
“เฮ้ ฉันเดาว่าคุณคงรับงานอิสระอยู่ หรือไม่ก็กำลังคบหาดูใจอยู่” ฮันส์จ้องมองหยางเฉียนแล้วพูดว่า “บอกฉันหน่อยสิ หยาง เขาเป็นแฟนคุณหรือเปล่า”
“ไม่…” หยางเฉียนส่ายหน้า เธอไม่อยากสร้างปัญหาให้เย่ห่าวซวน เธออยากรับผิดทั้งหมด เพราะเธอรู้ดีว่าคนเหล่านี้เป็นใคร
“ฉันเป็นแฟนเธอ” เย่ห่าวซวนยิ้มและพูดว่า “ที่อเมริกา สิทธิมนุษยชนได้รับการเคารพ คุณไม่มีสิทธิ์ยุ่งเรื่องส่วนตัวของคนอื่นเหรอ?”
“หนุ่มน้อย ถ้าข้าเป็นเจ้า ข้าจะอยู่ห่างๆ ไว้แน่นอน” ฮันส์จ้องมองเย่ห่าวซวน ก่อนจะหัวเราะออกมาทันที “อีกอย่าง เจ้าไม่รู้รึไงว่านางเป็นอะไร เธอเป็นโสเภณี โสเภณีที่ถูกชายพันคนขี่ เจ้าแน่ใจนะว่านางเป็นแฟนเจ้า?”
หยางเฉียนตกตะลึง เธอทรุดตัวลงนั่งยองๆ ทันที น้ำตาเอ่อคลอ ฮันส์พูดถูก แม้สิ่งที่เขาพูดจะรุนแรง แต่ก็ปฏิเสธไม่ได้ เธอเป็นแค่โสเภณี เธอใช้ชีวิตด้วยร่างกายของตัวเอง ความรักงั้นเหรอ? เธอไม่คู่ควรกับมันเลย
เมื่อเห็นร่างอันบอบบางของหญิงสาว เย่ห่าวซวนก็รู้สึกสงสารขึ้นมา เขาหันกลับมาพูดว่า “แล้วไงล่ะ เธอมีสิทธิ์ที่จะไล่ตามสิ่งที่เธอชอบและสิ่งที่เธอรักมากที่สุด เหมือนกับคนชั่วอย่างเธอ เธอสามารถมีชีวิตที่ดีได้ นับประสาอะไรกับคนอื่น ในด้านจิตวิญญาณ เธอมีเกียรติกว่าเธอมาก”
“โอ้ เด็กน้อย เจ้าทำให้ข้าโกรธจริงๆ” เย่ห่าวซวนดึงความเกลียดชังมาไว้ข้างตัวได้สำเร็จ ฮันส์เอียงศีรษะมองเย่ห่าวซวนพลางพูดว่า “ข้าจะให้คำแนะนำเจ้าอย่างหนึ่ง ถ้าข้าเป็นเจ้า ข้าจะไม่ยุ่งเกี่ยวกับเรื่องนี้แน่นอน”
“จริงเหรอ?” เย่ห่าวซวนยิ้มกว้าง ลุกขึ้นยืนแล้วพูดว่า “ฉันขอประกาศว่าเธอเป็นแฟนฉันแล้ว ตอนนี้เธอกำลังสร้างปัญหาให้แฟนฉัน แต่เธอไม่ยอมให้ฉันเข้าไปยุ่งด้วย เธอคิดว่ามันเหมาะสมไหม?”
“คุณเย่ ขอบคุณมาก ขอบคุณมากจริงๆ คุณช่วยผมมามากพอแล้ว” หยางเฉียนรีบหยุดเย่ห่าวซวนไว้แล้วพูดว่า “ผมพอใจมากแล้ว ผมไม่อยากฉุดรั้งคุณไว้อีกแล้ว คุณควรไปได้แล้ว คนพวกนี้มันไร้เหตุผลจริงๆ”
“หยางเฉียน ฉันช่วยคุณได้” เย่ห่าวซวนมองหยางเฉียนแล้วพูดว่า “คุณมีบางอย่างที่แตกต่างจากผู้หญิงกลางคืนคนอื่นๆ ฉันคิดว่าคุณไม่ควรเดินตามทางนี้ ให้ฉันช่วยคุณเถอะ เข้าใจไหม”
“ไม่หรอก เธอช่วยฉันมามากพอแล้ว” หยางเฉียนส่ายหน้า น้ำตาเอ่อคลอ “ดีใจจังที่ได้รู้จักเธอ ฉันพอใจแล้ว ต่อไปนี้ทุกอย่างเป็นหน้าที่ของฉัน อย่ามายุ่งอีก ฉันไม่อยากสร้างปัญหาให้ชีวิตเธอ”
“ฉันจัดการเรื่องนี้ได้” เย่ห่าวซวนมองไปที่กลุ่มคนดูดุร้ายที่อยู่ข้างหลังเธอ แล้วยิ้มอย่างไม่ใส่ใจ พร้อมพูดว่า “เชื่อฉันเถอะ ฉันจัดการได้”
“ไม่หรอก คุณไม่รู้จักพวกเขาหรอก” หยางเฉียนส่ายหัวอย่างสิ้นหวัง “เย่ห่าวซวน ฉันขอร้องคุณ ฉันทำผิดไปเมื่อคืนนี้ ฉันจะจำไว้นะว่าคุณกับแฟนช่วยฉันไว้ แต่คุณห้ามยุ่งกับเรื่องเมื่อคืนนี้เด็ดขาด ฉันขอร้อง…”
“ถ้าคุณต้องการอะไร คุณสามารถโทรหาฉันได้ตลอดเวลา” เย่ห่าวซวนกล่าวพร้อมกับถอนหายใจ
“เข้าใจแล้วค่ะ ขอบคุณค่ะ” หยางเฉียนพยักหน้าทั้งน้ำตา เธอกอดเย่ห่าวซวนไว้ครู่หนึ่ง ก่อนจะปล่อยมือ
เย่ ฮาวซวนหันหลังจะจากไป
“โอ้ คุณออกไปไม่ได้แล้ว” ฮันส์หยุดเย่ห่าวซวนอีกครั้ง
“มีอะไรอีกไหม” สายตาของเย่ห่าวซวนค่อยๆ เปลี่ยนเป็นเย็นชา ตอนนี้เขาไม่กลัวปัญหาแล้ว แต่ถ้าหมอนี่อยากตาย เขาก็คงยอมทำตามที่ขอ
“เธอแค่กอดคุณเฉยๆ คุณก็รู้ว่าเธอทำอาชีพอะไร เธอใช้เวลากับคุณมามากแล้วคืนนี้ คุณต้องตอบแทนเธอบ้าง ไม่ว่าคุณจะนอนกับเธอหรือไม่ก็เรื่องของคุณ แต่คุณต้องจ่ายเงินให้เธอ” ฮันส์กล่าว
เย่ห่าวซวนไม่พูดอะไรสักคำ เขาหยิบเงินหนึ่งพันเหรียญสหรัฐออกมาแล้ววางไว้บนโต๊ะ
“เงินจำนวนนี้ดูเหมือนจะไม่พอ” ฮันส์พูดพลางหยิบกองเงินบนโต๊ะขึ้นมา “เธอทำให้เธอยุ่งเกือบทั้งคืน เงินจำนวนนี้เลยไม่พอ”
“คุณต้องการเท่าไหร่?” เย่ห่าวซวนเยาะเย้ย
“อย่างน้อยก็น่าจะสิบครั้งนะ รู้ไหม หยางเป็นผู้หญิงที่สวยที่สุดที่นี่ เธอมีอุปนิสัยสง่างาม แถมมารยาทก็ต่างจากคนทั่วไป” ฮันส์หัวเราะอย่างอารมณ์ดี “ยิ่งกว่านั้น เธอไม่รับงานอะไรทั้งนั้น เธอยินดีใช้เวลาสองคืนกับคุณ ฉันแค่อยากจะบอกว่า คุณโชคดีจริงๆ”
“ไม่นะ อย่าทำให้เขาลำบากใจอีกเลย หักเงินจากบัญชีฉันได้แล้ว อย่าทำให้เขาลำบากใจอีก ปล่อยเขาไปเถอะ” หยางเฉียนตะโกนขวางทางเย่ห่าวซวนไว้