บทที่ 1916 สถานการณ์อันเลวร้าย

มรดกการแพทย์นักบุญ เย่ ห่าวซวน
มรดกการแพทย์นักบุญ เย่ ห่าวซวน

ปฏิเสธไม่ได้ว่าร่างโคลนนั้นพูดความจริง เย่ห่าวซวนถูกล้อมรอบไปด้วยอันตรายที่ไม่มีใครรู้จักมากมาย เขาติดอยู่ในวังวนอย่างแท้จริง

“แล้วเจ้ายังลังเลอยู่อีกรึ?” ร่างโคลนมองเย่ห่าวซวนแล้วพูดว่า “เจ้าดูไม่ใช่คนลังเลเลย” ร่างโคลนหัวเราะเบาๆ แล้วพูดว่า “ตลอดเวลาที่ข้าอยู่ที่นี่ ข้าได้เรียนรู้มากมายเกี่ยวกับอดีตของเจ้า และรู้ว่าเจ้าเป็นคนเด็ดขาด ทำไมเจ้ายังลังเลเรื่องนี้อยู่ล่ะ?”

“ฉันลังเลอยู่ว่าจะฆ่าคุณหรือรับคุณเข้ามา” เย่ห่าวซวนพูดอย่างใจเย็น ขณะมองไปที่ผู้ชายที่ดูเหมือนเขาเป๊ะๆ

“ฉันต้องทำงานให้เธอ หรือไม่ก็ฆ่าฉัน ฉันจะไม่ขัดขืน เพราะฉันรู้ว่ามันไร้ประโยชน์” ร่างโคลนกางมือออกแล้วพูดว่า “แล้วแต่เธอ”

“เจ้านี่อ่านใจข้าเก่งจริงๆ” เย่ห่าวซวนพูดอย่างใจเย็น “หึ เจ้าก็รู้ว่าข้าไม่ได้โหดเหี้ยมพอ ถ้าเจ้าขัดขืน ข้าจะฆ่าเจ้าทันที แต่ถ้าเจ้ายืนอยู่ตรงนี้แล้วปล่อยให้ข้าทำอะไรก็ได้ ข้าคงทำไม่ได้ เจ้านี่เจ้าเล่ห์จริงๆ”

“อย่าพูดแบบนั้นสิ ฉันแค่พยายามปกป้องตัวเอง” ร่างโคลนยิ้มแล้วพูดว่า “งั้นนายจะฆ่าฉันตอนนี้เลยไหม หรือให้ฉันเป็นคนแทนดีล่ะ ฉันสัญญา ฉันจะมีประโยชน์เมื่อถึงเวลาสำคัญ”

“เอาล่ะ เอาอันนี้ก่อน” เย่ห่าวซวนหยิบยาเม็ดออกมา

ร่างโคลนรับยาโดยไม่ลังเลและกลืนมันลงในอึกเดียว เขาไม่ได้ถามเย่ห่าวซวนด้วยซ้ำว่ายานั้นใช้ทำอะไร

“คุณไม่กลัวว่าฉันจะวางยาพิษคุณจนตายเหรอ” เย่ห่าวซวนถาม

“ฆ่าฉันง่ายเหมือนพลิกมือเลย ทำไมต้องเสียยาเม็ดเดียวด้วย” ร่างโคลนพูดอย่างใจเย็น “ตอนนี้เธอควบคุมฉันได้แล้ว เธอวางใจได้เลยว่าจะกำจัดสิ่งเหล่านั้นออกจากร่างกายฉันได้”

“ตกลง” เย่ห่าวซวนพยักหน้าเล็กน้อย เขาเดินเข้าไปใกล้ร่างโคลน มองไปที่ชิปที่กระพริบอยู่บนหน้าอกของมัน แล้วหยิบเข็มออกมาหลายเล่ม ปักไว้รอบ ๆ บาดแผล

บาดแผลนั้นดูเหมือนจะเกิดขึ้นเองตามธรรมชาติ คงเป็นประตูหลังที่ชาวพื้นที่ 51 ตั้งใจทิ้งไว้เพื่อควบคุมร่างโคลนพวกนี้ เย่ห่าวซวนตัดการเชื่อมต่อระหว่างชิปกับผิวหนังโดยรอบด้วยเข็มทองคำ จากนั้นเขาก็หยิบมีดสั้นออกมาตัดชิปออกโดยไม่ลังเล

แม้เข็มจะชา แต่ร่างโคลนก็ยังคงเหงื่อไหลท่วมตัวเพราะความเจ็บปวด หลังจากเย่ห่าวซวนแกะชิปออก เขาก็ใช้ยารักษาแผลห้ามเลือด พันแผล แล้วพูดว่า “แผลนี้น่าจะหายดีได้ ในเมื่อเจ้าเป็นของข้า ก็ทำให้เจ้าดูน่าเชื่อถือขึ้นหน่อยสิ”

“โอเค คุณจะไม่เสียใจกับการตัดสินใจครั้งนี้” โคลนพยักหน้าด้วยความโล่งใจ แม้ว่าจะเจ็บปวดและเหงื่อออกมากก็ตาม

“ตอนนี้คุณคงไม่สามารถกลับไปที่ฐานพื้นที่ 51 ของคุณได้ แต่ฉันคิดว่าคุณบอกฉันได้ว่าฐานนั้นอยู่ที่ไหน” เย่ห่าวซวนกล่าวอย่างใจเย็น

“เอ่อ ฉันไม่รู้จริงๆ” ร่างโคลนส่ายหัวแล้วพูดว่า “ตอนเราออกมา เราทุกคนถูกปิดบังไว้หมดแล้ว คนในแอเรีย 51 ระวังตัวกันดีมาก ตอนนี้ฉันกลับไปไม่ได้แล้ว ฉันชิปหาย พวกเขาคงไม่เชื่อฉันหรอก”

“เรื่องนี้ช่างน่าลำบากใจเสียจริง” เย่ห่าวซวนขมวดคิ้วเล็กน้อยแล้วกล่าวว่า “ในเมื่อเป็นเช่นนี้แล้ว เจ้าควรกลับจีนได้แล้ว ข้าจะจัดการให้มีคนไปพบเจ้าเอง”

“ตกลง ฉันจะทำตามที่คุณตกลงกันไว้ ยังไงก็เถอะ ฉันช่วยคุณเรื่องนี้ในอเมริกาไม่ได้หรอก ยังไงก็ตาม ทางที่ดีที่สุดคือเก็บตัวตนของฉันไว้เป็นความลับ และอย่าให้ใครรู้ว่าคุณมีคู่หู เว้นแต่จะเป็นเพื่อนสนิทที่ไว้ใจได้” ร่างโคลนกล่าว

“ฉันรู้คำตอบอยู่แล้วโดยที่คุณไม่ต้องบอกฉัน ไปเถอะ” เย่ห่าวซวนกล่าว

“ฉันคิดว่าตอนนี้คุณควรจะระวังตัวไว้ เพราะคนในพื้นที่ 51 จะไม่ปล่อยให้ฉันรอคุณอยู่ที่นี่แน่นอน” ก่อนจะจากไป ร่างโคลนก็เตือนเย่ห่าวซวน

พื้นที่ภายในเขต 51 กำลังเกิดความวุ่นวาย

“บ้าเอ๊ย บ้าเอ๊ย…” สมิธทุบทุกอย่างที่ทำได้ในห้องตรวจ เขาเดินไปเดินมาอย่างโมโห ราวกับอยู่ในอาการคลุ้มคลั่ง

“เกิดอะไรขึ้น? บอกฉันหน่อยสิว่าเกิดอะไรขึ้น?” สมิธคำรามใส่ดร.อัลเลน ดวงตาแดงก่ำ “นี่คือร่างโคลนที่คุณอ้างว่าปลอดภัยแน่นอน? นี่คือสิ่งที่คุณเรียกว่าร่างโคลน? พวกมันควบคุมไม่ได้ได้ยังไง? บอกฉันหน่อยสิ พวกมันควบคุมไม่ได้ได้ยังไง?”

“ท่านครับ เรื่องนี้อธิบายยากจริงๆ ครับ ผมจัดการให้คนมาตรวจสอบปัญหาเรียบร้อยแล้วครับ” อัลเลนก้มหน้าลง เขาไม่คิดว่าจะเกิดความผิดพลาดเช่นนี้ โคลนไม่น่าจะทำผิดพลาดได้ แต่นี่ดันเป็นแค่โคลนเดียวที่ทำผิดพลาด

“อธิบายยากตรงไหน” สมิธคำราม “คุณยืนยันกับผมหลายครั้งแล้วว่ายีนของโคลนพวกนี้ได้รับการปรับแต่งอย่างแม่นยำ และคุณได้เปลี่ยนแปลงรหัสพันธุกรรมในยีนของพวกมัน ตราบใดที่คุณฝังคำสั่งบางอย่างไว้เมื่อพวกมันตื่นขึ้น พวกมันก็รับรองได้เลยว่าจะเชื่อฟังมากกว่าหุ่นยนต์”

“คุณยังบอกอีกว่าพวกเขาไม่มีทางมีจิตสำนึกของตัวเองได้ และจะเชื่อฟังคำสั่งของเราอย่างไม่มีเงื่อนไข แต่นี่มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่? บอกผมหน่อยสิว่าตอนนี้เกิดอะไรขึ้น? ไม่ใช่แค่พวกเขายังมีชีวิตอยู่ แต่พวกเขายังได้พัฒนาจิตสำนึกของตัวเองด้วย พวกเขากำลังเล่นเกมทางจิตใจ แถมยังถอดชิปที่คุณเรียกว่าประกันสองชั้นออกอีกด้วย” สมิธสติแตกไปแล้ว

เขาไม่เคยคาดคิดว่าแม้แต่อัลเลน ซึ่งเป็นที่รู้จักในฐานะผู้เชี่ยวชาญด้านเทคโนโลยี ก็ทำผิดพลาดได้ นี่เป็นสิ่งที่ควรหลีกเลี่ยง แต่ตอนนี้มันเกิดขึ้นเสียแล้ว โอ้พระเจ้า นี่มันน่าเศร้าจริงๆ

“ครับ ผมกำลังพยายามหาสาเหตุของเรื่องนี้อยู่เหมือนกัน” อัลเลนพูดพร้อมกับรอยยิ้มฝืนๆ “จริงๆ แล้ว หลายอย่างไม่ได้คงที่ แม้แต่โปรแกรมก็อาจเกิดข้อผิดพลาดได้เป็นครั้งคราว เรื่องนี้เป็นเรื่องบังเอิญ หรือจะพูดให้ถูกคือ… ช่องโหว่ของโปรแกรม เราจะหาสาเหตุได้อย่างรวดเร็ว ผมรับประกัน”

“งั้นรีบไปตรวจสอบซะ!” สมิธคำราม

ทันใดนั้น ประตูห้องทดลองก็เปิดออก ชายคนหนึ่งสวมเสื้อคลุมสีขาวรีบเข้ามา ถือรายงานไว้ในมือ เขาพูดว่า “ท่านครับ ผมคิดว่าตอนนี้เราหาสาเหตุได้แล้ว เรื่องนี้เกิดขึ้นโดยบังเอิญ”

“ในแต่ละชุดของโคลนนั้น จะมีโคลนที่แตกต่างกันหนึ่งหรือสองตัวเสมอ เนื่องจากการแข่งขันตามธรรมชาติระหว่างสายพันธุ์ ยีนของโคลนเหล่านั้นจึงแตกต่างจากยีนที่เราเพาะเลี้ยง”

“ร่างโคลนตัวที่สามสามารถพัฒนาความคิดของตัวเองได้ก็เพราะเหตุผลนี้เอง เหตุผลที่มันแสวงหาความร่วมมือกับเย่ห่าวซวนก็เพื่อเอาตัวรอดเท่านั้น มันกลัวตาย จึงเป็นเหตุให้ทำเช่นนี้”

“นี่ไง นี่มันแค่เรื่องบังเอิญ” อัลเลนถอนหายใจด้วยความโล่งอก ดีแล้วที่มันไม่ใช่ความผิดของเขา ไม่งั้นเขาคงโดนตำหนิอย่างไม่เป็นธรรม

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *