ซูรั่วหมิงพูดถูก เธอเหนื่อยจริง ๆ หลายปีมานี้ เธอพยายามเอาใจชายผู้นั้นอย่างเงียบ ๆ และเรียนแพทย์อย่างสุดชีวิต หวังว่าจะดึงดูดความสนใจของเขาได้ แต่สุดท้ายเขาก็ไม่เคยแม้แต่จะมองเธอเลย
หลังจากตื่นจากอาการมึนเมาเมื่อวานนี้ เธอตระหนักว่าถึงเวลาต้องตื่นจากความฝันแล้ว เธอรู้สึกว่ามันไม่คุ้มค่า ไม่คุ้มค่าเลยจริงๆ ที่จะยอมเสียเงินให้กับผู้ชายที่ไม่เคยแม้แต่จะมองเธอเลย
“งั้นก็ใช้ชีวิตให้มีความสุขตั้งแต่ตอนนี้ไปเถอะ อย่าเอาเรื่องในอดีตมาใส่ใจอีก” เย่ห่าวซวนหัวเราะพลางกล่าว “จริงๆ แล้ว บางครั้งผู้ชายก็ใจร้ายได้มากเลยนะ ถ้ายังพยายามเอาใจเขาอยู่ เขาคงไม่จริงจังกับคุณหรอก ถ้าคุณเย็นชาใส่เขาสักหน่อย เขาก็จะประจบคุณเหมือนหมา…”
“อย่างที่คาดไว้ เธอเป็นผู้หญิงใจร้าย” ซูรั่วหมิงส่ายหัวและพูดว่า “ไม่ว่ายังไงก็ตาม มันก็ไม่สำคัญกับฉันอีกต่อไปแล้ว”
“เวลาคุณชอบเขา เขาจะพูดอะไรก็พูดไปเถอะ เวลาคุณไม่ชอบเขา คุณคิดว่าเขาเป็นยังไง”
“คลาสสิก…” เย่ห่าวซวนยกนิ้วโป้งขึ้น
“ฉันรู้สึกว่าคุณไม่มีความประทับใจดีๆ ต่อพี่ชายเลย” ซูรั่วหมิงกล่าว
“คนๆ นี้มันกบฏ” เย่ห่าวซวนกล่าวพร้อมรอยยิ้ม
“คุณหมายถึงอะไรด้วยการกบฏ” ซูรั่วหมิงถามด้วยความสับสน
“หมายความว่า…นิสัยของเขาไม่ค่อยดีนัก” เย่ห่าวซวนกล่าว “นี่คือทฤษฎีโหงวเฮ้ง ฉันไม่รู้รายละเอียด”
“โอ้ ตั้งแต่เมื่อไหร่กันที่หมอเย่ผู้ยิ่งใหญ่กลับกลายเป็นหมอเถื่อนนอกเวลาอีก?” ซูรั่วหมิงกลอกตาใส่เย่ห่าวซวน เธอไม่ค่อยเชื่อสิ่งที่เย่ห่าวซวนพูด เธอคิดว่าเย่ห่าวซวนพูดเรื่องไร้สาระ
“เมื่อก่อน ถ้าใครพูดอะไรไม่ดีเกี่ยวกับเขา ฉันก็จะโกรธเขาแน่นอน” ซูรั่วหมิงกล่าว “แต่ตอนนี้ เมื่อฉันได้ยินคุณพูดอะไรไม่ดีเกี่ยวกับเขา ฉันไม่รู้สึกอะไรเลย”
“บางทีอาจเป็นเพราะนิสัยของเขาไม่ดีนัก?” เย่ห่าวเซวียนเยาะเย้ย ก่อนที่จื้อชิวจะกลับมา ทุกคนต่างพูดว่าพี่ชายคนโตเป็นคนดี แต่วันนี้ดูเหมือนว่ามันอาจจะไม่เป็นเช่นนั้น
จะเห็นได้ว่าความท้าทายต่อทักษะทางการแพทย์ของเขาในคลินิกนั้นก็คือการบอกตัวเองว่านี่คืออาณาเขตของเขา และคุณซึ่งเป็นคนนอกควรต้องระมัดระวังในสิ่งที่ทำ มิฉะนั้น เขาจะทำให้สิ่งต่างๆ ยากลำบากสำหรับคุณอย่างแน่นอน
ถามหน่อยเถอะ คนแบบนี้จะมีนิสัยดีได้ยังไงกัน? แต่เรื่องแบบนี้มันกระทบเย่ห่าวซวนไม่ได้หรอก ถ้าเขาไม่ยั่วฉันก็โอเค แต่ถ้าเขาเผลอยั่วฉันขึ้นมาล่ะก็… ฮ่าๆ เขา เย่ห่าวซวน ไม่เคยกินมังสวิรัติเลย
“ข้าเห็นว่าเขาพยายามจะตัดเจ้าออกไปวันนี้” ซูรั่วเหมิงครุ่นคิดครู่หนึ่งแล้วพูดว่า “พอนึกถึงเขาในอดีต ข้าก็รู้สึกมาตลอดว่าเขาไม่ใช่คนธรรมดา บางทีความใจดีทั้งหมดของเขาอาจเป็นแค่การแสดง”
“ฉันดีใจที่คุณมองทะลุคนได้” เย่ห่าวซวนยิ้มและกล่าวว่า “ถ้าพฤติกรรมก่อนหน้านี้ของเขาทั้งหมดเป็นเพียงการแสดง เขาจะน่ากลัวขนาดไหน?”
“ฉันไม่รู้” ซูรั่วหมิงก็รู้สึกสับสนเล็กน้อยเช่นกัน…
“ลืมมันไปเถอะ ไม่ต้องสนใจเขาหรอก ใช้ชีวิตให้มีความสุข กินเมื่อควรกิน นอนเมื่อควรนอน และอย่าตกหลุมรักเร็วเกินไป มันไม่เหมาะกับเธอหรอก” เย่ห่าวซวนพูดพร้อมรอยยิ้ม
“ใครกันที่ตกหลุมรักก่อนเวลาอันควร ฉันอายุ 22 แล้ว โอเคไหม” ซูรั่วหมิงมองเย่ห่าวซวนด้วยความรำคาญเล็กน้อย
ทันใดนั้น ชายชุดดำหลายคนก็เดินเข้ามา พวกเขาโค้งคำนับเย่ห่าวซวนและกล่าวว่า “คุณหมอเย่ พี่ห่าว… ไม่ ไม่ เสี่ยวห่าวอยากพบคุณ”
“เขาอยู่ที่ไหน” เย่ห่าวซวนถาม
“เจ้านายจะจัดงานเลี้ยงให้พวกเธอสองคนที่โรงแรมทงหลิง ถ้าสะดวกก็เชิญไปที่นั่นได้เลย” ชายชุดดำพูดอย่างระมัดระวัง
“ไปกันเถอะ” เย่ห่าวซวนตอบอย่างสบายๆ และยืนขึ้น
ซูรั่วหมิงตกตะลึง เพราะการศึกษาของครอบครัว เธอจึงไม่อยากยุ่งกับคนอย่างพี่ห่าว ทว่าในเมื่อเย่ห่าวซวนวางแผนจะไป เขาคงมีเหตุผลของตัวเอง เธอไม่เข้าใจว่าเย่ห่าวซวนกำลังทำอะไรอยู่
รถยนต์ธุรกิจพาเย่ห่าวซวนและเธอไปที่โรงแรมทงหลิง
โรงแรมทงหลิงเป็นโรงแรมที่ใหญ่ที่สุดในทวีป Z ไม่ได้ตั้งอยู่ในย่านไชน่าทาวน์อีกต่อไป โรงแรมแห่งนี้จำลองแบบปราสาทของชนชั้นสูง และผู้คนที่ใช้จ่ายเงินมากที่สุดที่นี่เป็นชาวจีน
ในกล่องส่วนตัวขนาดใหญ่ เย่ห่าวซวนและซูรั่วหมิงเห็นพี่ห่าว วันนี้พี่ห่าวสลัดความเสื่อมโทรมที่เผชิญหลังจากถูกเย่ห่าวซวนทุบตีเมื่อวานนี้ออกไปได้อย่างสิ้นเชิง ตอนนี้ใบหน้าของเขายิ้มแย้มแจ่มใส เห็นได้ชัดว่าชายคนนี้มีข่าวดี
“ฮ่าๆ คุณเย่ คุณซู สวัสดีครับ” เมื่อเห็นทั้งสองคน พี่ชายเฮาก็รีบลุกขึ้นยืน เดิมทีเขาไม่ได้ตัวสูงเลย แถมยังดูเตี้ยกว่าเย่เฮาซวนและคนอื่นๆ เสียอีก
“เชิญนั่งครับ เชิญนั่งที่นั่งด้านบนครับ” พี่ชายห่าวพยักหน้าและโค้งคำนับ เชิญเย่ห่าวซวนและซูรั่วหมิงไปนั่งที่นั่งด้านบน
“ดูเหมือนว่าประธานห่าวจะอารมณ์ดี” เย่ห่าวซวนพูดอย่างสบายๆ
“ทั้งหมดนี้ต้องขอบคุณคุณปู่ของคุณเย่” พี่ชายเฮาพยักหน้าซ้ำๆ เขาหันกลับมาสั่ง “บอกพ่อครัวว่าเราจะเริ่มต้นได้”
บอดี้การ์ดก็ออกมาบอกพนักงานเสิร์ฟให้เสิร์ฟอาหารทันที
“คุณเย่ ท่านช่างเป็นคนที่ทำสิ่งที่ยิ่งใหญ่ได้จริงๆ” พี่ชายเฮากล่าวขณะรินไวน์แดงให้เย่เฮาซวนและซูรั่วหมิงด้วยตัวเอง เขาถอนหายใจ “เมื่อคืนนี้ โจวเฟิงหายตัวไป ส่วนนายหญิงของเขาไม่รู้เรื่องอะไรเลยเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อคืนนี้”
สิ่งที่เขาพูดล้วนเป็นเรื่องไร้สาระ เย่ห่าวซวนรู้เรื่องพวกนี้ดีกว่าใคร เพราะนี่คือสิ่งที่เย่ห่าวซวนทำ หลังจากที่เหยียนชิงเฉิงสังหารโจวเฟิงและลูกน้องหลายคนในคืนนั้น เย่ห่าวซวนก็รีบทำความสะอาดสถานที่เกิดเหตุทันทีด้วยผงสลายศพ
เย่ห่าวซวนยังใช้กลอุบายบางอย่างเพื่อสร้างช่องว่างในความทรงจำของหญิงสาวของโจวเฟิง ดังนั้นเธอจึงจำอะไรเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นในคืนนั้นไม่ได้เลย
เย่ห่าวซวนไม่เคยทิ้งร่องรอยใดๆ ไว้เลยเมื่อทำสิ่งต่างๆ และไม่มีใครสามารถติดต่อเขาได้
ตำแหน่งของโจวเฟิงมีความสำคัญอย่างยิ่ง จึงเป็นไปไม่ได้ที่จะว่างลง ตอนนี้ในไชน่าทาวน์ มีเพียงพี่เฮาคนเดียวที่สามารถแข่งขันกับโจวเฟิงได้ ดังนั้นพี่เฮาจึงได้รับการเลื่อนตำแหน่งโดยธรรมชาติ
“ความชั่วจะต้องถูกลงโทษ คุณห่าว ข้ามีบางอย่างที่อยากจะพูด แต่ข้าไม่รู้ว่าควรจะพูดหรือไม่” เย่ห่าวซวนกล่าว
“คุณเย่ ได้โปรดพูดเถอะครับ คุณคือผู้มีพระคุณในชีวิตผม ขอแค่พูดออกมาตรงๆ ผมจะตั้งใจฟัง” พี่ชายเฮาพยักหน้าซ้ำๆ
“จริงๆ แล้ว ตำแหน่งของโจวเฟิงไม่ได้ดีอย่างที่คิด บางครั้งเขาต้องรีบเร่งไปข้างหน้าโดยเอาหัวเป็นประกัน บางครั้งเขาจึงยอมเสียตำแหน่งนี้ไปเสียดีกว่า มีบางคนที่ไม่ควรโกรธ ไม่เช่นนั้นจุดจบของคุณก็จะเหมือนกับโจวเฟิง” เย่ห่าวซวนกล่าว
“คุณเย่พูดถูก ถูกต้อง” พี่ชายเฮาพยักหน้าซ้ำแล้วซ้ำเล่าและกล่าวว่า “ผมจะไม่เดินตามรอยเท้าของโจวเฟิง ผมแค่อยากรู้ว่า… ตอนนี้โจวเฟิงอยู่ที่ไหน…”
หลังจากที่พี่เฮาพูดจบ เขาก็รีบพูดว่า “คุณเย่ อย่าเข้าใจผมผิดนะครับ ผมแค่อยากรู้ว่าเขาตายหรือยัง เพราะยังไงผมก็ยังมีเรื่องต้องพูดกับคุณเอ็มอยู่”
“ถ้าเราหาเขาไม่เจอ แล้วเขาจะตายไปทำไมล่ะ?” เย่ห่าวซวนพูดอย่างใจเย็น “ตอนนี้คุณเอ็มควรได้รับความไว้วางใจจากคุณมาก เขาไม่มีงานพิเศษอะไรให้คุณทำบ้างเลยเหรอ?”
“ภารกิจเหรอ?” พี่เฮาตกตะลึง เดินไปที่หน้าต่าง ปิดหน้าต่าง แล้วกระซิบว่า “คุณเย่ จริงๆ แล้ว ตอนที่ผมรับตำแหน่งแทนโจวเฟิง คุณเอ็มก็มอบหมายผู้หญิงคนหนึ่งชื่อหยานชิงเฉิงให้ผม… แล้วผมก็เพิ่งรู้ว่าคุณมีความสัมพันธ์กับผู้หญิงคนนี้ด้วย”
“คุณมีความรู้ดี” เย่ห่าวซวนเหลือบมองพี่ชายห่าวและพูดว่า “ทำไมคุณถึงอยากจับตัวฉันแล้วขอเครดิตจากคุณเอ็มล่ะ?”
“ไม่ ไม่ ไม่ ฉันไม่กล้าหรอก ฉันจะกล้าทำอย่างนั้นได้ยังไง” พี่เฮาส่ายหัวซ้ำๆ ด้วยความกลัว “ฉันแค่อยากเตือนคุณเย่ว่าคุณต้องระวังตัว คุณเอ็มไม่ใช่คนธรรมดา”
“แน่นอน ไม่ต้องเตือนข้าเรื่องนี้หรอก” เย่ห่าวซวนกล่าว “ข้าจะบอกเจ้าก็ได้ว่าคนที่ทำร้ายเจ้าเมื่อคืนคือผู้หญิงที่เจ้าตามหาอยู่ ฮ่าฮ่า เธอเป็นปรมาจารย์ศิลปะการต่อสู้โบราณ ถึงแม้เธอจะไม่ได้อยู่ในระดับสูงสุด แต่เธอก็มากเกินพอที่จะรับมือกับคนอย่างเจ้าได้…”
หัวใจของพี่ห่าวเต้นระรัว เขารู้มานานแล้วว่าเรื่องที่ถูกจัดลำดับความสำคัญสูงสุดในการส่งมอบครั้งนี้คงไม่ใช่เรื่องง่ายแน่ๆ ตอนแรกเขาคิดว่าเป็นแค่ผู้หญิงธรรมดาๆ คนหนึ่ง แล้วเธอจะก่อเรื่องวุ่นวายใหญ่โตขนาดนี้ได้ยังไง? แต่เย่ห่าวซวนบอกว่าผู้หญิงคนนี้ไม่ใช่คนธรรมดาทั่วไป
แม้ว่าเขาจะไม่เชื่อในตัวโจวเฟิง แต่เขาก็ต้องยอมรับว่าพลังของเขาเทียบไม่ได้กับโจวเฟิงเลย เพราะโจวเฟิงอยู่ที่นี่มานานกว่าเขา และเขาก็มีเจ้านายหลายคนอยู่ภายใต้การบังคับบัญชา ในขณะที่เขามีทหารที่น่าเกลียดเพียงไม่กี่คนเท่านั้น
หากเป็นความจริงอย่างที่เย่ห่าวซวนพูด ผู้หญิงคนนั้นก็เป็นตัวละครที่โหดร้ายเช่นกัน เขาก็ต้องพิจารณาว่าเขามีความสามารถที่จะกินผู้หญิงคนนี้ได้หรือไม่
เมื่อเห็นสีหน้าไม่มั่นใจของชายคนนี้ เย่ห่าวซวนก็รู้ว่าชายคนนี้ด้อยกว่าโจวเฟิงมาก เขาเป็นเพียงคนธรรมดาที่ไม่อาจทำอะไรที่ยิ่งใหญ่ได้ แต่การทำแบบนี้ก็ดีเช่นกัน เพราะคนแบบนี้ควบคุมได้ง่ายกว่า
“คุณเย่…คุณเย่ ผู้หญิงคนนั้นทรงพลังขนาดนั้นเลยเหรอ?” หลังจากเวลาผ่านไปนาน พี่ชายห่าวก็ถามอย่างติดขัด
“นางจะแข็งแกร่งยิ่งกว่าที่ข้าบอกเสียอีก” เย่ห่าวซวนกล่าวอย่างไม่ใส่ใจ “หากเจ้าไม่เชื่อข้า เจ้าก็รออยู่ที่นี่แล้วดูสิว่าเธอมีกลอุบายมากมายขนาดไหน”
“ไม่ครับ ผมเชื่อครับ” พี่ชายเฮาพยักหน้าซ้ำๆ หลังจากเย่เฮาซวนพูดจบ สีหน้าของเขาก็ดูหดหู่ลงเล็กน้อยทันที และดูหดหู่ลงอย่างเห็นได้ชัด
ในตอนแรก เขารับเรื่องนี้ด้วยความมั่นใจ และเขายังคิดว่าเธอเป็นเพียงผู้หญิงคนหนึ่ง เธอจะก่อพายุใหญ่ได้ขนาดไหนกันเชียว
แต่พอได้ยินเย่ห่าวซวนพูด เขาก็รู้สึกไม่แน่ใจอีกครั้ง เขาเทียบโจวเฟิงไม่ได้เลย อย่างน้อยที่สุด เขาก็แค่อวดอ้างและรักษาหน้าไว้ได้ แต่ถ้าเขาขอให้เขาตายจริงๆ เขาคงไม่กล้าทำอย่างนั้นแน่
“คุณเย่… ช่วยชี้ทางให้ผมหน่อย” พี่ชายห่าวกลัวมาก เขาเห็นแล้วว่าเย่ห่าวซวนมีกลอุบายมากมายขนาดไหน แต่เมื่อเย่ห่าวซวนบอกว่าผู้หญิงคนนั้นมีกลอุบายมากกว่าตัวเขาเอง เขาก็หมดความมั่นใจทันที