by 
บูม!
ทันทีที่เย่หวู่เชอก้าวเท้าแรก เสียงคำรามประหลาดก็ดังขึ้นจากภายใน ราวกับภูเขาและแม่น้ำปะทะกัน ราวกับภูเขาไฟที่ฝังลึกอยู่ใต้ดินได้ปะทุขึ้นอย่างกะทันหัน พ่นแมกมาเดือดพล่านออกมาไม่รู้จบ กลืนกินสวรรค์และผืนแผ่นดิน!
ความร้อนอันน่าสะพรึงกลัวพุ่งพล่าน พลังโลหิตสีทองหลั่งไหลดุจแม่น้ำแยงซี ร่างอมตะนิรันดร์กาลและพลังศักดิ์สิทธิ์สังหารมังกรนิรันดร์ก็ระเบิดขึ้นพร้อมกัน ผลักดันพลังกายของเขาให้ถึงขีดสุด พลังปราณยุทธ์เต๋าศักดิ์สิทธิ์หมุนวนรอบตัวเขา!
แต่แค่นี้ยังไม่พอ!
เย่หวู่เชอก้าวไปข้างหน้า มือทั้งสองประสานกันเป็นดาบ รัศมีคมกริบอันน่าพิศวง ลึกลับ และหาที่เปรียบมิได้ พุ่งทะยานออกมาจากตัวเขา!
พลังปราณยุทธ์เต๋าศักดิ์สิทธิ์หมุนวนรอบตัวเขา ห่อหุ้มเย่หวู่เชอ และในที่สุดก็แปรสภาพเป็นดาบทองคำขนาดยักษ์อย่างแนบเนียน รัศมีคมกริบแห่งวิถีดาบพวยพุ่งดุจสายน้ำ ทะลวงทะลวงฟ้าได้ในพริบตา!
วิชาดาบไร้นาม!
ในขณะนั้น เย่หวู่เชอใช้วิชาดาบไร้นามที่ชายผู้ครอบครองสายฟ้าสีทองสอนไว้ แต่เขาไม่ได้ปลดปล่อยพลังดาบออกมา เขากลับหลอมรวมเจตนาดาบภายในตนเอง บรรลุความเป็นหนึ่งเดียวกับดาบและซึมซับความคมกริบของวิชานี้!
บท ทดสอบของลุงฟู่คือพลังผลักสิบจาง และวิธีที่ดีที่สุดในการเอาชนะมันคือการฟันทุกอย่างด้วยคมดาบ ท้ายที่สุดแล้ว ดาบก็คือความคมกริบ!
นี่คือหลักการ!
วิชาดาบไร้นามแผ่ขยายความคมกริบอย่างหาที่เปรียบไม่ได้ ในเวลาเดียวกัน ร่างของเย่หวู่เชอก็เปล่งประกาย ก้าวเดินก้าวแรก กลีบแรกบนดอกบัวขาวเก้ากลีบเปล่งประกายอีกครั้ง พลังผลักก็ระเบิดออกมา!
ทว่า คราวนี้เย่หวู่เชออยู่ในสภาพที่สมบูรณ์แบบ เหนือกว่าสภาพเดิมมาก
*ฉู่ฉู่ฉู่ฉู่…*
ราวกับมีบางสิ่งในความว่างเปล่าถูกเฉือนเปิดออกจนหมดสิ้น เจตนาของกระบี่ไร้นามยังคงซ่อนเร้นอยู่ แต่ความคมกริบของมันกลับถูกปลดปล่อยออกมาอย่างเต็มกำลัง!
โดยไม่แปลกใจเลย เขาก้าวข้ามกำแพงกั้นไปในก้าวแรก พลังผลักไสนั้นถูกทำลายล้างอย่างสิ้นเชิง!
ก้าวเดียว หนึ่งจาง!
หลังจากก้าวแรกสำเร็จ พลังของเย่หวู่เชอก็พุ่งทะยานขึ้นสู่จุดสูงสุด พลังภายในของเขาระเบิดออกอย่างหมดสิ้น!
ก้าวที่สอง… ก้าวที่สาม… ก้าวที่สี่… ก้าวที่ห้า… ก้าวที่หก… ก้าวที่เจ็ด… ก้าวที่แปด!
เพียงไม่กี่ลมหายใจ เย่หวู่เชอราวกับมังกรทองก็ก้าวผ่านแปดก้าวแรกได้อย่างง่ายดาย มาถึงก่อนก้าวที่เก้าที่เขาพลาดไปก่อนหน้านี้!
กลีบบัวที่เก้าเปล่งประกายเจิดจ้า ปลดปล่อยพลังผลักไสอันน่าสะพรึงกลัว ราวกับจะพัดเย่หวู่เชอออกไปอีกครั้ง ดังเช่นเดิม
แต่คราวนี้ หลังจากพลังผลักขั้นที่เก้าระเบิด ร่างของเย่หวู่เชอก็ก้าวข้ามมันไปอย่างมั่นคง บดขยี้พลังผลักอย่างไร้ที่ติ!
หลังจากก้าวที่เก้า เย่หวู่เชออยู่ห่างจากดอกบัวขาวเก้ากลีบที่ลุงฟูทิ้งไว้เพียงหนึ่งจ่าง (ประมาณ 3.3 เมตร)
เหลือเพียงก้าวเดียว!
ดอกบัวขาวเก้ากลีบที่ลอยอยู่ในความว่างเปล่า ดูเหมือนจะอยู่ใกล้แค่เอื้อม บริสุทธิ์ไร้ที่ติ ระยิบระยับในอากาศ
เมื่อมองดอกบัวขาวเก้ากลีบห่างออกไปหนึ่งจ่าง แสงสว่างในดวงตาอันเจิดจ้าของเย่หวู่เชอก็พร่างพราวพร่าง เขายกเท้าขวาขึ้นก้าวไปข้างหน้า
บูม!
กลีบสุดท้ายของดอกบัวขาวเก้ากลีบเปล่งประกายเจิดจ้า พลังอันน่าสะพรึงกลัวที่เหนือกว่าพลังผลักทั้งหมดก่อนหน้านี้ระเบิดออกมา ทำให้ทุกสิ่งภายในทางเดินด้านนอกถูกทำลายล้างทีละน้อย จุดจบของโลกมาถึงแล้ว!
พลังอันน่าสะพรึงกลัวนี้น่าสะพรึงกลัวจนสามารถทำลายล้างอาณาจักรคังหลานได้อย่างง่ายดาย!
“เยี่ยมมาก!”
ทว่าเย่หวู่เชอกลับไม่ตื่นตระหนก แต่กลับยินดี ดวงตาอันเจิดจ้าของเขาราวกับเปลวเพลิงที่โหมกระหน่ำ พุ่งทะยานข้ามหกทิศและแปดดินแดนรกร้าง!
พลังอันน่าสะพรึงกลัวนี้ติดตามก้าวที่สิบของเขาเข้าสู่ความว่างเปล่า พยายามขัดขวางไม่ให้เขาก้าวเดินขั้นสุดท้าย!
แต่เย่หวู่เชอก้าวไปเก้าก้าวแรกแล้ว พลังของเขาไม่อาจหยุดยั้ง เลือดของเขาเดือดพล่าน!
“วิชาเซียนยุทธ์! เปิดประตูให้ข้า!”
เย่หวู่เชอเปล่งเสียงคำราม ปลดปล่อยความคลั่งดำ รัศมีของเขาพุ่งสูงสุด เขาเชื่อมโยงความคิดเข้ากับต้นกำเนิดของวิชาเซียนยุทธ์ กระตุ้น “วิชาอักษรยุทธ์” ขึ้นมาทันที ราวกับมีน้ำมันเดือดพล่านเทลงบนกองไฟที่โหมกระหน่ำ ลุกโชนขึ้นสู่สวรรค์ในทันที!
ภายใต้วิชาอักษรยุทธ์ พลังของเย่หวู่เชอเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่า!
เย่หวู่เชอก้าวเท้าที่สิบลงสู่พื้นอย่างแรง!
*ปึง!
* พลังผลักสุดท้ายที่น่าสะพรึงกลัวจนสามารถทำลายล้างอาณาจักรคังหลานได้อย่างง่ายดาย ถูกดับสูญด้วยก้าวนี้!
ทันใดนั้น ร่างของเย่หวู่เชอก็หายไปจากจุดเดิม ปรากฏตัวอีกครั้งต่อหน้าดอกบัวขาวเก้ากลีบ!
บัดนี้ ในที่สุดเย่หวู่เชอก็ผ่านการทดสอบของลุงฟู่ ข้ามผ่านพลังผลักสิบจาง
*เสียงหึ่งๆ!*
ดอกบัวขาวเก้ากลีบดูเหมือนจะพบเจ้าของในที่สุด ความว่างเปล่าสั่นไหวเล็กน้อย แต่ดอกไม้ยังคงไม่เบ่งบาน ราวกับต้องการการยืนยันบางอย่าง
เย่ หวู่เชอจ้องมองดอกบัวขาวเก้ากลีบที่ลุงฟูทิ้งไว้ ดวงตาสดใสของเขาพร่าเลือนไปด้วยอารมณ์ที่ซับซ้อน เขารู้สึกขอบคุณอย่างล้นหลามและถอนหายใจยาว ในที่สุดเขาก็มาถึงจุดนี้ ในที่สุดก็บรรลุขั้นตอนแรกตามคำสั่งของลุงฟู!
นั่นคือการออกจากอาณาจักรชางหลานด้วยตนเอง!
แม้หัวใจจะแน่วแน่อยู่แล้ว เย่หวู่เชอก็ยังอดรู้สึกยินดีไม่ได้
เขาค่อยๆ ยื่นมือขวาออกไปจับดอกบัวขาวเก้ากลีบอย่างแผ่วเบา
แต่ในชั่วพริบตา สายตาของเย่หวู่เชอก็คมกริบ เขาสัมผัสได้ถึงรัศมีแห่งความพินาศอันน่าสะพรึงกลัวแผ่ออกมาจากดอกบัวขาวเก้ากลีบ ราวกับว่ามันจะทำลายตัวเองทันทีหากถูกสัมผัสโดยใครที่ไม่ใช่คนที่เหมาะสม
“นี่คือสิ่งที่ลุงฟู่ทิ้งไว้ให้ข้า มันต้องได้รับการปกป้องไว้เพื่อป้องกันไม่ให้คนอื่นเข้ามาเหยียบที่นี่ ดังนั้นจึงจำเป็นต้องมีการตรวจสอบ—การตรวจสอบที่ข้าเท่านั้นที่จะผ่านได้…”
ดวงตาของเย่หวู่เชอเปล่งประกาย ราวกับมีปัญญาผุดขึ้นมาในพริบตา เขาสังเกตดอกบัวขาวเก้ากลีบอย่างระมัดระวัง จากนั้นก็สัมผัสได้ถึงรัศมีที่แผ่ออกมาจากมัน
ทันใดนั้น สายฟ้าแลบก็ปรากฏขึ้นในจิตใจของเย่หวู่เชอ!
“ใช่แล้ว! มันคือดอกบัวศักดิ์สิทธิ์เก้าสวรรค์! ถูกต้อง! มันคือดอกบัวศักดิ์สิทธิ์เก้าสวรรค์! นี่คือพลังศักดิ์สิทธิ์ช่วยชีวิตที่ลุงฟู่สอนข้า มีเพียงข้าเท่านั้นที่มีเวอร์ชันสมบูรณ์ในอาณาจักรชางหลาน นี่คือการตรวจสอบ!”
เมื่อคิดเช่นนี้ มือของเย่หวู่เชอก็ประสานกันเป็นผนึกมือ รัศมีศักดิ์สิทธิ์อันงดงามพวยพุ่งออกมาขณะที่เขาปลดปล่อยดอกบัวศักดิ์สิทธิ์เก้าสวรรค์ ในที่สุด แท่นดอกบัวระดับสามสีทองก็ปรากฏขึ้นด้านหลังเขา!
ทันทีที่แท่นบัวระดับสามปรากฏขึ้น ดอกบัวขาวเก้ากลีบก็เปล่งแสงเจิดจ้าออกมาทันที ราวกับมีชีวิตขึ้นมา แรงดูดอันทรงพลังดึงแท่นบัวระดับสามเข้าไป ราวกับกุญแจไขประตู
ทันใดนั้น เย่หวู่เชอก็เห็นกลีบบัวขาวหกกลีบจากเก้ากลีบค่อยๆ คลี่ออก ราวกับกำลังลอกชั้นป้องกันออกเพื่อเปิดขุมทรัพย์ให้แก่เจ้าของที่แท้จริง
เมื่อเห็นเช่นนี้ เย่หวู่เชอก็ดีใจเป็นอย่างยิ่ง ความสงสัยของเขาถูกต้อง ดอกบัวศักดิ์สิทธิ์เก้าสวรรค์คือวิธีการพิสูจน์
ทว่าสายตาของเย่หวู่เชอกลับเฉียบคมขึ้นทันที!
เขาตระหนักว่ามีเพียงกลีบบัวขาวหกกลีบจากเก้ากลีบเท่านั้นที่เบิกบาน กลีบที่เหลืออีกสามกลีบยังคงปิดสนิท ปกป้องสิ่งที่อยู่ภายในไว้โดยไม่เปิดออก
“ดอกบัวศักดิ์สิทธิ์เก้าสวรรค์เป็นเพียงการพิสูจน์ครั้งแรกหรือ? ยังมีการพิสูจน์ครั้งที่สอง…”
ดวงตาของเย่หวู่เชอเป็นประกาย และขณะที่เขากำลังจะคิดต่อ เขาก็สังเกตเห็นหนามแหลมยื่นออกมาจากปลายกลีบบัวทั้งสามกลีบที่ยังไม่เปิดออก!
“หนามงั้นเหรอ? หรือจะเป็น… การตรวจสอบสายเลือด? นั่นแหละ ต้องเป็น!”
เย่หวู่เชอกระจ่างแจ้ง เมื่อเดาได้เช่นนี้ เขาก็ยื่นนิ้วขวาออกไปแทงหนามนั้นทันที ทันใดนั้นเนื้อก็ถูกแทงทะลุ หยดเลือดสีแดงเข้มไหลนองกลีบดอกบัวขาวบริสุทธิ์ ชั่วพริบตาต่อมา กลีบบัวสามกลีบสุดท้ายที่ปิดลงก็ค่อยๆ คลี่ออกอย่างช้าๆ!
เมื่อเห็นเช่นนี้ เย่หวู่เชอก็ยิ้มออกมาด้วยความโล่งใจ
“ลุงฟูช่างรอบคอบเสียจริง การตรวจสอบดอกบัวศักดิ์สิทธิ์เก้าสวรรค์สองครั้ง หนึ่งครั้งสำหรับสายเลือด ทั้งสองอย่างต้องผ่าน” เย่
หวู่เชอนึกถึงกระบวนการเดียวกันนี้เมื่อเปิดจดหมาย แสดงให้เห็นถึงความพิถีพิถันของลุงฟู ไม่มีใครนอกจากเย่หวู่เชอเท่านั้นที่สามารถเปิดดอกบัวขาวเก้ากลีบนี้ได้
การฝืนเปิดมันจะทำให้ดอกบัวพังทลาย แม้เย่หวู่เชอจะมุ่งมั่นอย่างแรงกล้า
เมื่อมองดูกลีบบัวสามกลีบสุดท้ายที่บานสะพรั่ง ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความหวาดหวั่นและความปรารถนา!
เบาะแสแรกที่ลุงฟูทิ้งไว้ให้เขาคืออะไร?
ทุกอย่างกำลังจะถูกเปิดเผย *เสียงหึ่ง!*
ดอกบัวขาวเก้ากลีบเบ่งบานเต็มที่ กลีบทั้งเก้าบริสุทธิ์ไร้ที่ติ ในชั่วพริบตาเดียวที่เบ่งบาน ราวกับเสร็จสิ้นภารกิจ พวกมันก็ค่อยๆ สลายหายไป
เพราะเหตุนี้เองที่วัตถุลึกลับที่ถูกวางไว้ข้างในจึงถูกเปิดเผยออกมา
“นี่คือ…”
ดวงตาของเย่หวู่เชอพริบตา ในที่สุดเขาก็เห็นร่างที่แท้จริงของวัตถุลึกลับที่ถูกวางไว้ข้างในดอกบัวขาวเก้ากลีบ!
มันมีขนาดประมาณครึ่งหนึ่งของฝ่ามือ สีทองอร่ามราวกับหล่อขึ้นจากทองคำ การออกแบบของมันยิ่งใหญ่และเก่าแก่ แต่งดงามอย่างวิจิตรบรรจง เพียงแค่เหลือบมองเพียงครั้งเดียวก็ส่งกลิ่นอายของความสูงส่งอันไร้ที่สิ้นสุดและพลังอำนาจอันสูงสุด!
หากเหลือบมองอีกครั้งก็จะเผยให้เห็นกระแสเวลาและอวกาศอันลึกลับ ความรู้สึกถึงการผ่านไปของกาลเวลา!
เบาะแสแรกที่ลุงฟู่ทิ้งไว้ให้เย่หวู่เชอไม่ใช่อะไรอื่นนอกจาก… เครื่องหมายทองคำอันลึกลับ!