by 
“ถูกต้อง เจ้ากับคงเป็นหนึ่งเดียวกัน พลังของเจ้ามาจากแหล่งเดียวกันในระดับหนึ่ง นั่นคือแก่นแท้ของกฎการต่อสู้ศักดิ์สิทธิ์ ดังนั้น ยิ่งพลังการฝึกฝนของเจ้าแข็งแกร่งขึ้นและขอบเขตของเจ้าสูงขึ้นเท่าใด คงก็ยิ่งได้รับประโยชน์มากขึ้นเท่านั้น ความทรงจำของเขาจะค่อยๆ ฟื้นคืน และเขาจะค่อยๆ จดจำอดีต”
“เพียงแต่คงไม่เคยบอกเจ้า ตอนนี้เจ้าบรรลุถึงความสมบูรณ์แบบแห่งวิญญาณสวรรค์แล้ว ความทรงจำของคงเกือบจะกลับคืนมาอย่างสมบูรณ์ ราวกับตื่นจากความฝันอันยาวนาน บางทีเขาอาจมีความหมกมุ่นของตัวเอง ซึ่งเป็นเหตุผลที่เขาเลือกที่จะจากไป” “
ทั้งหมดนี้… ถูกกำหนดให้เกิดขึ้น มันเป็นฝีมือของคงทั้งหมด”
ชายสายฟ้าสีทองยังคงเดินตามคำแนะนำของเย่หวู่เชอ คำพูดของเขาส่งสายฟ้านับพันพุ่งผ่านหัวใจของเย่หวู่เชอ และในที่สุดเขาก็เข้าใจทุกอย่าง!
“เป็นเช่นนั้น… เป็นเช่นนั้น… เป็นเช่นนั้น…”
เย่หวู่เชอในที่สุดก็เข้าใจทุกอย่าง รู้สึกสะเทือนใจอย่างสุดซึ้ง
“แล้วของต้องห้ามสุริยัน จันทรา และดวงดาวล่ะ…”
เย่หวู่เชอราวกับกำลังคิดอะไรบางอย่าง จ้องมองไปยังชายสายฟ้าสีทอง ดวงตาเป็นประกายราวกับยืนยันอะไรบางอย่างกับสิ่งลึกลับนี้
ชายสายฟ้าสีทองพยักหน้าช้าๆ แล้วพูดอย่างสบายๆ ว่า “ดูเหมือนเจ้าจะเข้าใจอย่างถ่องแท้แล้ว เขตต้องห้ามสุริยัน จันทรา และดวงดาวเป็นทั้งโอกาสที่ไม่คาดคิดและเป็นสิ่งที่มนุษย์สร้างขึ้น กงคำนวณทุกอย่าง สืบย้อนไปถึงต้นกำเนิดของกฎการต่อสู้ศักดิ์สิทธิ์ ยึดครองเขตต้องห้ามสุริยัน และปิดผนึกความทรงจำของตนเอง ทั้งหมดนี้เพื่อเตรียมพร้อมสำหรับการเผชิญหน้าของเจ้า กฎการต่อสู้ศักดิ์สิทธิ์คือหลักฐานยืนยันเรื่องนี้” “
ท้ายที่สุดแล้ว นอกจากข้าแล้ว จะมีใครอีกเล่าที่สามารถปิดผนึกสิ่งมีชีวิตเช่นนี้ได้”
คำพูดของชายสายฟ้าสีทองยืนยันความสงสัยของเย่หวู่เชอ หลังจากเข้าใจถึงสาเหตุและผลของทั้งหมดนี้ อารมณ์ของเขาก็เริ่มซับซ้อนขึ้น
ปรากฏว่าเขตต้องห้ามสุริยัน จันทรา และดวงดาวเป็นโอกาสที่กงเตรียมไว้นานแล้ว สำหรับการเผชิญหน้าอย่างเป็นธรรมชาติกับเขา
ไม่แปลกใจเลยที่เขตต้องห้ามสุริยันมีคองและต้นกำเนิดของกฎการต่อสู้ศักดิ์สิทธิ์ เขตต้องห้ามจันทรามีกล่องกลั่นเจ็ดดาวลึกลับ และเขตต้องห้ามดวงดาวมีโอสถวิญญาณระเบิดระดับมนุษย์ที่ข้าต้องการในตอนนั้น คุณค่าของมันเทียบไม่ได้กับสองอันแรกเลย! นั่นแหละ… ข้าคิดว่าเป็นเรื่องบังเอิญ แต่ที่จริงแล้วมันเป็นฝีมือของคอง…”
เย่หวู่เชอถอนหายใจเงียบๆ ดวงตาเปลี่ยนเป็นเศร้าหมอง ในที่สุดเขาก็เข้าใจถึงความพยายามอันหนักหน่วงของคอง ความปรารถนาในตัวคองก็ยิ่งทวีความรุนแรงขึ้น เย่
หวู่เชอรู้สึกกระจ่างแจ้ง ยืนอยู่ในความว่างเปล่าเป็นเวลานาน นิ่งสงบ ทุกบทสนทนาที่เขามีกับคองฉายแวบเข้ามาในหัว ภาพที่เขาเห็นเมื่อคองปรากฏตัวขึ้น ล้วนลึกซึ้ง ล้ำค่า แต่บัดนี้กลับดูห่างไกลเหลือเกิน
จมูกของเย่หวู่เชอปวดระบม ราวกับมีคำพูดมากมายที่จะพูด แต่กลับติดอยู่ในหัวใจ เขาพูดไม่ออกแม้แต่คำเดียว
“กง…”
ท้ายที่สุด คำพูดนับพันก็ถูกย่อลงเหลือเพียงคำเดียว เย่หวู่เชอกระซิบแผ่วเบา แต่แฝงไปด้วยความหมกมุ่นอย่างลึกซึ้ง!
“กง ข้าไม่รู้ว่าเจ้าหายไปไหน แต่ไม่ว่าเจ้าจะจากไปที่ไหน แม้กระทั่งสิ้นชาติและกาลเวลา สักวันหนึ่งข้าจะตามเจ้ากลับมาหาเจ้า!”
เย่หวู่เชอรีบเช็ดน้ำตา ความรู้สึกสงบลงอย่างช้าๆ ดวงตาของเขาไม่ได้เต็มไปด้วยความโศกเศร้าอีกต่อไป แต่กลับลึกซึ้งยิ่งขึ้น เย่
หวู่เชอซ่อนความโศกเศร้าและความปรารถนาไว้ในใจ กลายเป็นอัจฉริยะผู้ยิ่งใหญ่ผู้กวาดล้างเทือกเขาชางหลานอีกครั้ง!
เบื้องหน้า ชายผู้ถือสายฟ้าสีทองมองเห็นทั้งหมดนี้ รอยยิ้มจางๆ ผุดขึ้นในดวงตา
“หากอินทรีน้อยต้องการทะยานขึ้นสู่ท้องฟ้าและกลายเป็นราชาแห่งท้องฟ้าที่แท้จริง สุดท้ายแล้วมันก็ต้องพึ่งพาปีกของมันเอง”
“ถึงแม้การมีอยู่ของกงจะเป็นโชคลาภและโอกาสอันยิ่งใหญ่สำหรับเจ้า แต่ในมุมมองหนึ่ง มันก็เปรียบเสมือนโซ่ตรวน แม้เจ้าจะพยายามหลีกเลี่ยงมันอย่างเต็มที่ เจ้าก็กลายเป็นผู้พึ่งพากงทั้งในจิตใต้สำนึกและส่วนลึกของจิตวิญญาณไปแล้ว ทุกครั้งที่เกิดวิกฤตความเป็นความตาย เจ้าจะต่อสู้อย่างสุดกำลัง เพราะเจ้ารู้ว่าเมื่อมีกงอยู่ เจ้าจะไม่ตาย เมื่อเวลาผ่านไป หัวใจอันแข็งแกร่งของเจ้าจะไม่บริสุทธิ์และศรัทธาอีกต่อไป และจะยากที่จะไปถึงจุดสูงสุด”
คำพูดของชายสายฟ้าสีทองดังก้องกังวาน ด้วยความยิ่งใหญ่และความรู้แจ้ง ทำให้สายตาของเย่หวู่เชอเพ่งมองอย่างฉับพลัน ราวกับได้ยินเสียงระฆังยามเช้ายามพลบค่ำอีกครั้ง บุคคลทั้งร่างตื่นรู้ในทันที ร่างกายของเขาแข็งทื่อ!
“พันธนาการ… พันธนาการ… บริสุทธิ์… ศรัทธา…”
ดวงตาของเย่หวู่เชอเปล่งประกายเจิดจ้า ก่อนจะหลับลง ราวกับมีแม่น้ำแยงซีเกียงอันยิ่งใหญ่ปรากฏขึ้นในหัวใจ ไหลรินอย่างไม่สิ้นสุด ร่างกายของเขาเปรียบเสมือนประติมากรรมนิรันดร์ ยืนนิ่งอยู่กลางความว่างเปล่า
เขาสัมผัสได้ถึงวิญญาณที่เปื้อนฝุ่น และมองเห็นแม่น้ำแยงซีเกียงอันยิ่งใหญ่ด้วยพลังทั้งหมด ปรากฏขึ้นอย่างฉับพลันจากที่ไหนก็ไม่รู้ พัดผ่าน กวาดล้างฝุ่นและหมอกควัน ปลุกหัวใจของเขาให้กลับคืนสู่ความศรัทธาอันบริสุทธิ์
ทันใดนั้น ดวงตาของเย่หวู่เชอก็เบิกกว้าง รัศมีทั้งหมดของเขาก็เปลี่ยนไป!
สายตาของเขาไม่เพียงแต่ลึกซึ้งขึ้น แต่ยังดูเหมือนจะจุดประกายประกายไฟสองดวง พร้อมที่จะจุดไฟที่โหมกระหน่ำซึ่งจะกลืนกินสวรรค์และโลกได้ทุกเมื่อ!
หากเย่หวู่เชอคนก่อนเปรียบเสมือนดาบคมกริบน่าเกรงขาม สามารถตัดขาดทุกสิ่ง
ได้ บัดนี้เขาดูเหมือนจะถูกตีขึ้นรูปและหล่อขึ้นใหม่ ชำระล้างมลทินทั้งหมด ไม่ก้าวร้าวอีกต่อไป แต่กลับเก็บฝักและกักเก็บคมดาบไว้ แต่เมื่อดึงฝักออกมา มันจะสะเทือนสะท้านโลก สะเทือนสะท้านไปทั่วสวรรค์!
“หืม…”
เย่หวู่เชอลืมตาขึ้นและหายใจออก ดวงตาของเขาเปล่งประกายและลึกซึ้งอีกครั้ง จิตวิญญาณของเขาเปลี่ยนแปลงและสงบลง
“ขอบคุณผู้อาวุโสสำหรับคำแนะนำ!”
เย่หวู่เชอกำหมัดและโค้งคำนับอย่างลึกซึ้งให้กับชายสายฟ้าสีทองอีกครั้ง!
ในขณะเดียวกัน ความอยากรู้อยากเห็นของเย่หวู่เชอเกี่ยวกับชายสายฟ้าสีทองลึกลับผู้นี้ก็ยิ่งเพิ่มมากขึ้น เขาสัมผัสได้ถึงความคุ้นเคยและความสนิทสนมจากชายสายฟ้าสีทอง ราวกับว่าเขาใช้เวลากับเขาทุกวัน ไม่มีระยะห่างหรือความเย็นชาใดๆ และเขาเข้าใจเขาอย่างลึกซึ้ง
“เจ้าไม่จำเป็นต้องเรียกข้าว่าผู้อาวุโส นี่เป็นสิ่งที่ขงทิ้งไว้ให้เจ้าก่อนที่เขาจะจากไป”
ชายสายฟ้าสีทองยิ้มจางๆ ลูกปัดหยกสีขาวใสดุจคริสตัลลอยอยู่ตรงหน้าเย่หวู่เชอ ประคองมันไว้ในมืออย่างอ่อนโยน
“ขง นี่หรือสิ่งที่เจ้าทิ้งไว้ให้ข้า…”
เย่หวู่เชอกระซิบ ดวงตาของเขาฉายแววปรารถนาขณะจ้องมองลูกปัดหยกสีขาว จากนั้นเขาก็กำมือแน่น สายตาของเขามุ่งมั่นและลึกซึ้งยิ่งขึ้น
ทันใดนั้น ลูกปัดหยกขาวก็เปล่งประกายแสงสีขาวจางๆ ราวกับถูกวิญญาณเข้าสิง ไหลเข้าสู่จิตใจของเย่หวู่เชอและแปรเปลี่ยนเป็นประโยคเดียว!
“คำพูดของชายสายฟ้าสีทองน่าเชื่อถือ เขาไม่ด้อยไปกว่าข้าเลย…”
ดวงตาของเย่หวู่เชอพลันเปล่งประกายด้วยความตื่นเต้น นี่คือเสียงของคง แต่จู่ๆ ก็เงียบลง
เสียงนั้นก็จางหายไป เหลือเพียงลูกปัดหยกขาวที่ส่องประกายจางๆ
แม้ว่าคงจะไม่อยู่แล้ว แต่ความกังวลของเขายังคงอยู่